Een bezoek brengen aan het Jozami Forest is voor natuurliefhebbers een belevenis van de eerste orde. Er is wat klein wild, maar wát een vogels, wát een vlindersoorten en wát een uitbundige plantengroei. Echter, de meeste mensen bezoeken Jozami om oog in oog te kunnen staan met de zeldzame rode colobusapen. En dat is ook een goede reden. U vindt ze, onder (verplichte) begeleiding van een gids gemakkelijk. Ze zijn aan bezoekers gewend, dus laten zich gemakkelijk zien. Let eens op hun duimen, precies, die ontbreken. Bij een bezoek aan het park dient u rekening te houden met allerlei soorten doornen en netels, dus lange broek en goed schoeisel.

De Maruhubi ruïnes herinneren aan de pracht en praal waarin de sultans en hun huisgenoten leefden. Het paleis werd in 1882 geopend en brandde in 1899 al weer af. (Uit andere documentatie op Zanzibar zou men op kunnen maken dat in 1880 met de bouw begonnen werd, het in 1888 voltooid werd en in 1892 in gebruik werd genomen.) Het werd gebouwd in opdracht van sultan Barghash en bood onderdak aan zijn vrouw en aan zijn 99 concubines. Voor hen waren drie zwembaden beschikbaar, die nog steeds in goede staat verkeren. De oprijlaan werd omgeven door 99 palmbomen. Aan de voorzijde van het hoofdgebouw was een groot balkon van waaraf de sultan de dames kon gadeslaan als zij zich baadden. De pilaren waarop het balkon rustte staan er nog steeds. De kamers waren voorzien van marmeren vloeren, ook daarvan kunt u nog fragmenten zien. Het is nog steeds goed te zien op welke wijze de vertrekken in het gebouw met elkaar verbonden waren. Voor zijn vrouw waren in het gebouw eigen vertrekken en zij had ook haar eigen badkamer.

Verder noordwaarts bevindt zich Mangapwani, een plaatsje waar u grotten aantreft die vanaf 1873 dienden als depot voor slaven die op transport wachtten. In dat jaar had de sultan een overeenkomst met Groot-Brittannië ondertekend waarbij de handel in en het transport van slaven officieel werd afgeschaft. Hoewel de sultan gemakkelijk een oogje dicht kneep, controleerden de Britten de naleving van het akkoord fanatiek. De grotten werden ‘bewoonbaar’ gemaakt door de beruchte slavenhandelaar Mohammed bin Nasser.

In de onmiddellijke nabijheid van de slavengrotten ligt de Mangapwani koraalrots. Het is een beschermd natuurmonument, waarvan sommigen beweren dat ook deze grot dienst deed als opslagplaats voor slaven. Dat is onjuist, de grot werd pas later en bij toeval ontdekt door een jonge bediende die een geit was kwijtgeraakt. Op het geluid afgaande ontdekte de jongen, behalve de geit die in een gat gevallen was, de ingang van de grot. In de grot ontspringt tevens een zoetwaterbron die nog steeds gebruikt wordt.

Cultuurzoekers zullen zeker naar het zuiden van het eiland afreizen. In Kizimkazi bevindt zich de oudste moskee op Zanzibar, de Shirazi Dimbani moskee, althans wat daar van over is. De geschiedenis gaat terug tot in het jaar 1107 en zij werd gebouwd in opdracht van sjeik Abu bin Mussa Lon Mohammed. Volgens archeologen werd de moskee gebouwd op een plaats waar reeds eerder een moskee stond en dat zou in het kader van de geschiedschrijving best kunnen kloppen. Een gedeelte van de moskee werd in 1800 gerestaureerd. Bij de moskee vindt u een interessante begraafplaats. Tot aan de 17e eeuw was Kizimkazi de hoofdstad van het eiland. Onderweg kunt u een bezoek brengen aan vissersdorpen en vanuit Kizimkazi kunt u een tocht op zee maken, op zoek naar dolfijnen. De naam van het dorp is ontleend aan de bouwers van de nederzetting, koning Kizi en zijn bouwmeester Kazi. Op sommige plaatsen zijn de resten van de muur, die in vroeger dagen Kazimkazi omgaf, nog terug te vinden.

Als u de bezienswaardigheden van het eiland bezocht heeft, zult u zeker van de wateren rond het eiland willen genieten.De kust van Zanzibar bestaat op veel plaatsen uit zandstranden die u, normaal gesproken, alleen maar in folders van touroperators aantreft. Rond het eiland bevinden zich koraalriffen en het is dan ook een lustoord voor duikers en snorkelaars. Op het eiland zijn vele faciliteiten die een verblijf aan het strand en de beoefening van onderwatersporten mogelijk maken. Ook de liefhebbers van hengelsport kunnen zich vanaf het eiland of in de wateren eromheen bijzonder goed uitleven.

U kunt ook een dagtocht maken naar enkele kleine eilandjes voor de kust van Zanzibar, Prison Island en Grave Island. Als u op een ander strand wilt liggen gaat u naar Bawe of naar Snake Island waar u helemaal niets aantreft dan een strook strand en een rots waar zich giftige slangen zouden moeten bevinden. Prison Island werd ooit opgezet als gevangenis maar heeft uitsluitend dienst gedaan als quarantaine-eiland. Men bracht er mensen met besmettelijke ziekten onder. De ruïnes van het vroegere sanatorium zijn er nog steeds. De meeste toeristen bezoeken Prison Island echter vanwege de aanwezigheid van reuzenschildpadden. U kunt er ook wilde pauwen vinden. Binnen een halfuur kunt u het eiland rondwandelen.

Grave Island is in feite een begraafplaats, de naam zegt het al. Vroeger werden hier de niet-moslims van Zanzibar begraven, maar het is vooral bekend als begraafplaats van marinemensen en zeelieden. Er ligt een onbekend aantal slaven begraven die ziek of stervend van Zanzibar vertrokken en nabij dit eiland overboord gezet werden.

Zanzibar is te bereiken met de boot (bijvoorbeeld tweemaal daags met de draagvleugelboot vanuit Dar es Salaam) of per vliegtuig. Dagelijks vinden er vluchten plaats op Kilimanjaro Airport bij Arusha, maar regelmatig landen er ook kleinere vliegtuigjes die toeristen aanvoeren vanuit een der nationale parken, waarvan er ook vele een landingsstrip hebben. Dagelijks vinden eveneens vluchten plaats naar en vanuit Nairobi in Kenia met een tussenlanding in Mombasa. Daardoor wordt het ook mogelijk om een vakantie in Kenia te combineren met een verblijf op Zanzibar. Het vliegveld bevindt zich zuidelijk van de stad Zanzibar, de meeste stranden bevinden zich noordelijk van de stad. De transfer duurt ongeveer 30 tot 45 minuten.