Maar Antarctica kent ook zwarte bladzijden in de historie. De grote expedities verhaalden over de enorme rijkdom aan walvissen en pelsrobben. In het noorden waren de walvissen zo goed als verdwenen door overbejaging. De industrie vroeg naar almaar meer olie. De twee wereldoorlogen deden de vraag naar olieproducten nog verder oplopen. Uit de olie werd glycerine gewonnen dat nodig was voor explosieven. Vooral op de subantarctische eilanden werden volledige fabrieken gebouwd om de enorme hoeveelheden walvisblubber te kunnen verwerken. Op South Georgia zijn nu nog de restanten in Grytviken en Stromness te vinden. Op Deception staan nog roestige tanks. Maar ook Kerguelen en Macquarie speelden, tot de komst van fabrieksschepen, een grote rol in de tijd van de walvisvaarders.