Dat Hassanal Bolkiah de mensen in zijn omgeving niet erg vertrouwt, is hem misschien niet echt kwalijk te nemen. Oordeel zelf. Zijn broer prins Jeffri maakte hij minister van Financiën. Als particulier persoon hield de prins ervan om de bloemetjes stevig buiten te zetten. Kapitalen gaf hij uit aan drank, drugs, vrouwen, auto’s, jachten, onroerend goed en dergelijke. Wat hij als privé-persoon deed was natuurlijk geheel zijn eigen zaak. Maar prins Jeffri was óók minister van Financiën. Soms was het verschil tussen zijn eigen welgevulde portemonnee en de van rijkdommen uitpuilende schatkisten van het sultanaat Brunei niet geheel duidelijk. In 1997 gaf de sultan hem ontslag als minister van Financiën, en nam zijn taken over. Nadat een en ander uitgezocht was bleek dat Jeffri de schatkist voor minstens 4 miljard Amerikaanse dollars lichter gemaakt had. De prins werd verbannen naar Londen, met een armzalige jaarlijkse toelage van een half miljoen dollar. Het einde van de door prins Jeffri veroorzaakte financiële ramp is, op het moment dat ik dit schrijf, nog steeds niet in zicht.

Sultan Bolkiah komt nogal veel bij zijn collega’s in het Midden-Oosten over de vloer. Om te laten zien aan de wereld dat ook hij een goede moslim is heeft de man zijn volk een nogal orthodoxe versie van de islam opgelegd. Sinds 1990 is de verkoop van alcoholische dranken taboe. Ook de consumptie van alcoholische versnaperingen in het openbaar is niet toegestaan.

U zult begrijpen dat sinds die tijd alle kroegen en nachtclubs hun deuren hebben moeten sluiten. Ook de islamitische kledingvoorschriften zijn nogal rigoreus. Desondanks komen hangjongeren en (jeugd)criminaliteit zelfs in Brunei tegenwoordig voor. Sinds kort is er helaas ook sprake van een (bescheiden) werkloosheid onder de bevolking.