Het 'Grote Noorden' van Chili bestaat uit de Regiónes I en II (Tarapaca en Antofagasta). Het Grote Noorden is een aaneenschakeling van desolate woestijnen, zoutmeren en de uitgestrekte Altiplano of Andeshoogvlakte, en maakt diepe indruk door de leegte, kleuren en onmetelijk gevoel van ruimte. Groene oases en zeeën vol vis trokken al duizenden jaren mensen aan. De vele archeologische schatten, koloniale oasedorpen, talloze mijnbouwactiviteiten en de grote Aymara-bevolking getuigen hier van een rijke historie en cultuur.

Norte Chico: halfwoestijnen en landbouwoases

Onder het Grote Noorden ligt Chili's Kleine Noorden, een gebied van halfwoestijnen met cactussen en struikgewas, op de overgang tussen de Atacama, en het vruchtbare midden van Chili. Het is een gebied van grote contrasten tussen kale bergen/halfwoestijnen en vruchtbare groene rivieroases. Een gebied met een ideaal klimaat en prachtige zonnige stranden. Het relatief onbekende Kleine Noorden heeft een aantal bijzondere verrassingen zoals de 'woestijnbloei', unieke natuurgebieden langs de kust, en heeft een rijk koloniaal en mijnbouwverleden en een van Chili's mooiste steden, La Serena.

Centraal-Chili: de Centrale Vallei met Santiago

Aangename klimaten hebben het mediterrane midden van Chili tot een belangrijk landbouwgebied gemaakt met wijngaarden en veel soorten exotisch fruit. In de Centrale Vallei woont de meerderheid van de bevolking en liggen de grootste steden, waaronder Santiago en Valparaíso. De bruisende hoofdstad van Chili, Santiago, is de centrale spil van het land, en een uitgangspunt voor tochten naar de hoge toppen van de nabije Andes, en de palmbossen van het kustgebergte.

Araucanía en Los Lagos: oerbossen, vulkanen en meren

Ten zuiden van Santiago vindt de overgang naar gematigde klimaten plaats. Met azuurblauwe meren, actieve vulkanen en prachtige bossen horen de regio's Araucanía en Los Lagos ('het merengebied') in Zuid-Chili tot de lieflijkste landschappen op aarde. Araucanía, genoemd naar de wonderlijke araucaria-bomen, is het woongebied van de autochtone Mapuche-indianen. Het merengebied bij Puerto Montt draagt nog de sporen van een grote Duitse gemeenschap, die hier de vorige eeuw het gebied hielp ontginnen.

Chiloé: eilanden en zeestraten

Ten zuiden van Puerto Montt lost het vasteland op in een netwerk van eilanden, fjorden en zeestraten, ook wel 'Archipelago Chile' genoemd. Het grote eiland Chiloé, dat nog bij de Xe Región hoort, heeft een geheel eigen sfeer en historie. Een eigen cultuur ontstond uit een menging van Spanjaarden en Mapuche-indianen; en die typische Chiloé-sfeer komt tot uiting in vele sagen en legendes, en een eigen bouwstijl van plaatsen als Castro en Ancud.

Patagonië en Vuurland: wildernis en steppe

De uiterste zuidpunt van Chili ten slotte bestaat uit de vrijwel lege en haast mythische gebieden Patagonië en Vuurland. Grote delen zijn pas in deze eeuw gekoloniseerd en het gebied ademt nog steeds een sfeer van het 'wilde westen', met pioniersstadjes en z'n cultuur van Gauchos en Huasos. Het ruige Andesgebergte vormt de grens tussen Chili en Argentinië. De wildernis ten westen ervan, met ongerepte regenwouden en ontoegankelijk hooggebergte, is nog nauwelijks ontsloten. Maar het meest karakteristieke van Patagonië is vooral de eindeloze (Argentijnse) pampa tussen de Andes en de Atlantische Oceaan. Chileens Patagonië en Vuurland zijn onder te verdelen in een noordelijk deel, Aisén, en een zuidelijk deel, Magallanes, ook wel 'El Gran Sur' (het Grote Zuiden) genoemd. Tot dat zuidelijke deel hoort het afgelegen en ruige Vuurland, met Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld. Chili 'eindigt' ten slotte bij de wilde rotspunt van Kaap Hoorn.

De Pacifische eilanden: Juan Fernández en Paaseiland

Twee exotische eilanden in de Grote Oceaan behoren tot het territorium van Chili: Juan Fernández op 670 km uit de kust van Chili, en het legendarische Paaseiland op 3000 km van Chili verwijderd. Paaseiland, of Rapa Nui, is een van de meest geïsoleerde eilanden van de Pacific. Het tropische eiland wordt bewoond door geëmigreerde Chilenen en inheemse Paaseilanders, afstammelingen van het volk dat hier reusachtige en mysterieuze beelden bouwde.

Het steile vulkanische Juan Fernández, of 'Robinson Crusoë-eiland' heeft een klimaat en natuur die veel meer gelijkenis vertoont met die van Midden-Chili, en is bekend geworden door de avonturen van de 17e-eeuwse Engelse zeeman Alexander Selkirk. Het verhaal van Selkirk, die hier als straf aan land werd gezet, en zich vier jaar in leven wist te houden voor hij door een passerend schip werd gered, inspireerde Daniel Defoe tot het beroemde boek 'Robinson Crusoe'. Paaseiland en Juan Fernández zijn beide tot nationale parken verklaard, waarbij Juan Fernández vanwege z'n unieke flora tot een van de 'World Biosphere Reserves' behoort.