Hoewel vrij grote delen van Palawan nog bedekt zijn met oerwoud en de transportmogelijkheden op het eiland nog erg beperkt zijn, vormt de oorspronkelijke bevolking inmiddels toch een minderheid ten opzichte van de importbevolking afkomstig uit andere delen van de Filippijnen. Tot de oerbevolking van Palawan behoren onder andere de Batak. In kleine groepen leven ze teruggetrokken in het beboste bergland van de noordelijke helft van het eiland waar ze een halfnomadisch bestaan leiden. Tijdens de regenperiode vormen ze tijdelijk grotere woongemeenschappen. Hun kleine, op palen gebouwde hutten hebben een met palmbladeren bedekt dak en een bamboevloer. Dikwijls worden de hutten niet eens voorzien van wanden. In de nabijheid van de hutten worden gewassen als zoete aardappelen, cassave en maïs verbouwd op stukken kaalslag te midden van het oerwoud. Verder voorzien de Batak in hun voedselbehoefte door honing, wilde vruchten en dergelijke in het bos te verzamelen en door middel van de jacht. Daarbij wordt gebruikgemaakt van blaasroer, pijl en boog, vallen en tegenwoordig soms ook wel van een aftands geweer dat via handel verkregen is van de laaglandbevolking. In volkenkundig opzicht worden de Batak vaak gerekend tot de negrito-bevolking. De Batak zijn inderdaad klein van stuk, hebben een relatief donkere huidskleur en hun haar is golvend tot kroezig. De kleding van de Batak is erg eenvoudig. De vrouwen dragen een rok en lopen dikwijls nog met ontbloot bovenlichaam, hoewel blouses en T-shirts inmiddels ook hun intrede hebben gedaan. De kleding van de mannen bestaat slechts uit een lendengordel welke vervaardigd is uit geklopte boombast. Vele mannen hebben deze authentieke gordel thans echter verruild voor een minstens even praktische korte broek.