Er wordt het meest geïnvesteerd in moderne, grootschalige landbouw, die sinds het protectoraat in zeven gebieden is geconcentreerd. De irrigatie van de landbouwgebieden vindt plaats met behulp van stuwdammen waarvan er sinds 1961 vele gerealiseerd zijn. De belangrijkste producten zijn tarwe, suikerbieten, suikerriet, citrusvruchten en tomaten.

Naast de moderne landbouwbedrijven zijn er kleine versnipperde boerenbedrijfjes die ook aan veeteelt doen en waarvan de boeren vaak ook andere werkzaamheden moeten verrichten om hun hoofd boven water te houden. Ze zijn ertoe gedwongen om pachtovereenkomsten te sluiten of naar de stad of naar het buitenland te vertrekken. In 1999 ontstond de 2020 Plattelands Ontwikkelingsstrategie, die bedoeld is om het bestaan van de kleine boeren te verbeteren. Maar nog steeds neemt het aantal landlozen en kleine boeren toe.

Het enige gewas in Marokko dat relatief veel oplevert, is de verbouw en de handel van kif (cannabis) dat vooral in de Rif verbouwd wordt. In 1960 werd kif officieel verboden, maar de productie wordt gedoogd. Met een omzet van 2 miljard euro is Marokko ’s?werelds grootste cannabisproducent. De kif wordt op een gebied van 65.000 ha verbouwd en in grootschalige bedrijven verwerkt. Regionale drugsbaronnen worden gesteund door allerlei functionarissen en ambtenaren. Hoewel Europa sinds 1992 aandringt op een oorlog tegen de drugshandel is er in de praktijk nauwelijks iets veranderd.