Binnenkort naar In de kerk?

In de kerk

In een kerk is gepaste kleding gewenst, waarbij het lichaam grotendeels bedekt dient te zijn. Blote schouders, armen en benen zijn aanstootgevend. De mannen dragen geen hoofdbedekking, bij vrouwen is dat juist wel gebruikelijk. In de meeste kerken worden enkele malen per dag diensten gehouden, meestal in de ochtend, in sommige kerken ook in de avond. De diensten worden staande aangehoord, want men treedt God nederig en dus staande tegemoet. Tijdens hoogtepunten van de dienst wordt er geknield. Onder melodieus gezang van een koor en de kerkgangers spreekt de pope gebeden voor de iconostasis, met zijn rug naar de gelovigen gekeerd. Aan het einde maakt hij een rondje door de kerk onder het verspreiden van wierook. De kerktaal is het oude kerk-Slavisch, het Zuid-Slavische dialect waarin de eerste Bijbel in de 9e eeuw was vertaald.

De iconostasis is opgebouwd volgens een vast patroon. Hij bestaat meestal uit vijf rijen. De belangrijkste iconen bevinden zich op de tweede rij, de Deïsis genaamd: in het midden Christus, links Maria, rechts Johannes de Doper, verder altijd de aartsengelen Gabriël en Michaël en aan de buitenzijden de apostelen Petrus en Paulus. De onderste rij bevat iconen die lokaal vereerd worden en van de heilige aan wie de kerk gewijd is. Boven de tweede rij zijn op een aantal kleinere iconen de feestdagen van het liturgische jaar afgebeeld, als er ruimte is worden alle twaalf grote feesten uitgebeeld. Daarboven zijn afhankelijk van de ruimte een of twee rijen met in ieder geval Maria en de profeten, met daarboven de apostelen.

Achter de iconostasis is het altaar verborgen. Tot dit heiligste deel van de kerk hebben alleen priesters toegang. Slechts op enkele momenten tijdens de dienst wordt de middelste deur geopend om de gelovigen een blik op het altaar mogelijk te maken.