In tegenstelling tot wat wordt gedacht, is polygamie door de wet verboden. Het verschil wordt echter gemaakt door traditionele huwelijken, die een uitzondering op deze wet vormen. Daardoor mag een man zoveel vrouwen huwen als hij wil en hoeven de vrouwen niet in hetzelfde huis of gebied te wonen. Echter, kosten van ‘lobola’, handhaving van vrede en controle op gedrag van de man door familie van de vrouw leiden ertoe dat dit zelden meer dan twee vrouwen zijn. ‘Lobola’, de bruidsprijs, wordt bepaald door haar vader en wordt contant betaald (stad) of voldaan in koeien (platteland) die een standaardwaarde hebben. Voor vrouwen is het betalen van ‘lobola’ een teken van waardigheid.

Dans

Indien u zoekt naar details met betrekking tot de hieronder genoemde evenementen en dans: Swaziland National Trust Commission publiceert een schat aan informatie.

Umhlanga (Swaziland)

De opgewekte Swazi’s raken tijdens twee evenementen in extase: Umhlanga en iNcwala. Beide vinden in Lobamba plaats en hebben een hoog showgehalte.

Umhlanga (Rietdans, duur: acht dagen) vindt in augustus/september plaats en is een traditioneel eerbetoon aan zowel de koning als zijn moeder door middel van dans, zang en optreden. Traditionele kledij maakt plaats voor weinig kledij van duizenden jonge maagden (die afkomstig zijn uit alle plattelandsdelen van Swaziland) die een blijvende indruk op de koning nastreven. Hoop om zijn bruid te worden wint het van het feit dat de monarch nooit verplicht kan worden tot het sluiten van nieuwe huwelijken.

Umhlanga begint met het brengen van rietstokken naar de residentie van de koningsmoeder (Lobamba) door meisjes en vrouwen. De volgende dag worden deze samengepakt en gebruikt om gaten in het windscherm om Royal Village te dichten.

Umhlanga in Swaziland staat los van Umhlanga in Zululand (Zuid-Afrika), maar tradities zijn hetzelfde. Echter, in Zululand is er minder uiterlijk vertoon van verlangen om tot vrouw van de koning te worden gekozen.

iNcwala

iNcwala vindt plaats tussen de tweede helft van december en januari (data worden door Swazische astrologen bepaald). Het festival heeft als doel vereniging van Swazi’s (om de zegen van voorouders te krijgen) ten tijde van de eerste oogst.

iNcwala duurt drie weken en begint met de aankomst van water uit de Mozambikaanse oceaan en Swazische rivieren. Dit water zou helende en mystieke krachten bezitten en wordt gehaald door ‘bemanti’ (‘watermensen’). Tijdens iNcwala gaan ongehuwde jongens (die nog nooit meisjes hebben verleid) vanuit Lobamba naar het omringende platteland, om daar in de maneschijn takken van ‘lusekwane-struiken’ te verzamelen. Deze takken worden gebracht naar de koninklijke kraal in Ngabezweni en werden gebruikt om gaten te dichten in de omheining voor vee.

De koning groeten en dansen (waaraan de koning deelneemt) staat centraal. ‘iNcwala’ eindigt met ‘warriors’ die onkruid verwijderen uit de koninklijke velden.

Sibhaca

Sibhaca wordt vaak opgevoerd als kleurrijke wedstrijddans. Deze wordt in het hele land ten tonele gebracht door groepen mannen en vereist kracht, snelheid en gevoel voor ritme. Zang en geklap maken deel uit van de voorstelling.

Kunst

Swazilands ambachten genieten hoog aanzien. Gevlochten manden, schalen, gedecoreerd aardewerk, kralenwerk, houten schilden, uit hout gesneden dieren… alles is te koop in de coöperatieven (‘Craft Markets’) en in de kleurrijke stallen van Ezulwini Valley. Opvallend is de rust in deze centra, waar verkopers op de achtergrond treden.

Malkerns’ beschilderde kaarsen genieten aanzien en zijn waardige ambassadeurs van Swaziland, net zoals het glaswerk van Ngwenya. De ‘mahiya’ is Swazilands nationaal kostuum en is te koop in de coöperatieven. Deze rood-wit-zwarte doek is voorzien van een beeltenis (meestal koning Mswati III) en wordt omgebonden.