Om de organisatie van de camorra, de Napolitaanse variant van de mafia, te begrijpen, moet men onderscheid maken tussen de dorps- en de stadscamorra. Die van de dorpen is ontstaan bij de groente- en fruitmarkten en bij de agrarische ondernemers. Hun herkomst en organisatie zijn verwant aan die van de mafia, met een sterk verticale structuur, die dwars door de sociale lagen loopt; ook plaatselijke leiders en nationale politici zijn erbij betrokken. Vaak wordt een onderneming als dekmantel gebruikt voor illegale praktijken, naast legale activiteiten. De stadscamorra heeft een ander kenmerk: deze ontstond als vertegenwoordigend orgaan van de criminaliteit, om alle criminele activiteiten te beheersen. Hij poogt zich te doen gelden als wettige autoriteit om de orde te handhaven in de volkswijken. Hij functioneert zoals vroeger de staat, heeft banden met de politiek en lijkt meer op de bendes van Chicago dan op de mafia van Sicilië. De methoden en werkterreinen blijven klassiek: afpersing, woeker, prostitutie, gokken. Wel is in recente tijd de illegale handel enorm toegenomen door de drugs en zijn er economische imperia gesticht, die elkaar weer bestrijden. De bendes zelf bestaan meestal uit aan elkaar verwante of bevriende mannen tussen 30 en 40 jaar. De leden zijn duidelijk aanwezig op pleinen en straten. Zij tonen vaak een overdadige luxe en geven veel uit aan plechtigheden: huwelijken, begrafenissen e.d.