De landbouw levert graan en langs de kust fruit; op vele plaatsen is wijnbouw en olijventeelt. Visserij is er op grote schaal; de belangrijkste vissershavens zijn Civitanove Marche, San Benedetto del Tronto, Fano, Ancona en Porto San Giorgio. Industrie betreft vooral midden- en kleinbedrijven; bij Ancona zijn petrochemische fabrieken, voorts in Falconara, Pesaro en Ascoli Piceno. In Fabriano wordt papier gemaakt, in Civitanova en omgeving schoenen. Op diverse plaatsen textiel, meubels, keukens en muziekinstrumenten. Keramiek als kunstnijverheid komt veel uit Urbino en Pesaro.

De hoofdstad van de regio de Marken is Ancona, provinciehoofdsteden zijn Ancona, Ascoli Piceno, Macerata en Pesaro.

Kunstnijverheid

Keramiek en majolica worden gemaakt in ateliers in Pesaro, waar ook een Museo della Ceramica staat, en Urbino.

Kuuroorden

Minerale badplaatsen zijn o.a. Acquasanta Terme en Tolentino.

Muziekfeesten en traditionele volksfeesten

In Ascoli Piceno vindt op de eerste zondag van augustus de ‘Torneo della Quintana’ plaats, een historisch schouwspel met meer dan 1000 deelnemers.

In Sant’Elpidio a Mare vindt op de tweede zondag van augustus de ‘Contesa del Secchio’ plaats, een historisch spel rondom de waterput.

Pesaro heeft in september een internationaal nieuwe-filmfestival. Eveneens in Pesaro is in augustus/september het Rossini Opera Festival (Rossini is hier geboren).

De Arena Sferisterio van Macerata is in juli/augustus het toneel van opera- en andere muziekmanifestaties.

Geschiedenis van de Marken

In de oudheid woonden de Galliërs in het noorden en de Picenen in het zuiden, gescheiden door de rivier Esimo. Na de Romeinse tijd beheersten de Byzantijnen uit Ravenna het noorden en de Longobarden het zuiden. In 752 schonken de Franken het hele gebied aan de paus. In de 10e eeuw is er sprake van de ‘Marken’ van Camerino en Fermo. Veel steden werkten zich onder de feodale macht van edelen en bisschoppen uit tot ‘vrije communes’, het eerst Ancona. Sinds de 13e eeuw waren machtige families de baas: de Montefeltro in Urbino en omgeving, de Da Vazano in Camerino en de Malatesta in Pesaro en omgeving. In de 14e eeuw kreeg de paus steeds meer macht, vooral door toedoen van kardinaal Alboroz. Na een korte heerschappij van de Sforza en de Valentino voltooide de paus zijn heerschappij met de inname van Ancona (1532) en Urbino (1631), waar de opvolgers van de Montefeltro uit het geslacht Della Rovere waren uitgestorven.

Zo werden de Marken in de Kerkelijke Staat opgenomen en bleven dat, met een korte onderbreking tijdens Napoleon, tot 1860, toen ze werden opgenomen in het koninkrijk Italië.

Rafael en Bramante

De grondslagen voor de hoog-renaissancistische harmonie zijn gelegd door twee genieën, beiden uit Urbino in de Marken afkomstig, de architect Donato Bramante (1444-1514) en de schilder Raffaello Sanzio (1483-1520).

Bramante werkte eerst voor de Sforza’s in Milaan, later voor de pausen in Rome. Bramante ontwierp en begon met de bouw van de St.-Pieterskerk in 1506, later voortgezet onder Michelangelo. Het ideaal van de Renaissance, harmonie van Griekse zuilen, Romeinse koepels en christelijke eredienst, werd hiermee verwezenlijkt.

Rafael werkte eerst aan het kunstzinnige hof van de hertog van Urbino. Op 17-jarige leeftijd ging hij in Perugia in de leer bij Perugino, in 1504 kwam hij in Florence. In 1508 werd hij door paus Julius II naar Rome gehaald om de ‘stanze’ van het Vaticaan te beschilderen. Toen ontstond de beroemde wandschildering ‘De School van Athene’. Ook heeft Rafael een enorm aantal madonna’s en portretten gemaakt, die tot de hoogtepunten van de renaissancekunst behoren.

Kunstgeschiedenis de Marken

In de Marken zijn talrijke resten uit de Romeinse tijd gevonden. In Fano staat een Augustusboog, in Ancona een Trajanusboog.

Er zijn talrijke Romaanse kerken met byzantijnse en Lombardische invloeden, zoals te Ancona de San Ciriaco boven de haven, te Portonovo, langs het Chientidal, San Leo, het klooster te Ascoli Piceno en voorts wereldlijke gebouwen te Ancona en Ascoli Piceno. Gotische stijl met Venetiaanse invloeden vindt men o.a. bij de San Francesco te Ascoli Piceno en de San Nicola te Tolentino.

De Renaissance is ook de bloeitijd van de Marken, speciaal in en om het prachtige hertogelijke paleis van Urbino, waar hertog Federico da Montefeltro, op dezelfde wijze als De’Medici in Florence, kunstenaars en geleerden om zich heen verzamelde.

De Santa Casa van Loreto is een unieke renaissanceschepping, waaraan beroemde meesters hebben gewerkt. Ook het hertogelijke paleis van Pesaro, de Villa Imperiale en het Signoriapaleis van Jesi dateren uit die periode. In de 15e eeuw vormde zich een schildersschool, die met de Umbrische meesters samenwerkte: Gentile da Fabriano, de Salimbeni’s e.a.