De aangeplante naaldbossen versterken dit Europese beeld. Bij nader inzien blijken Araucanía en Los Lagos echter heel anders: actieve vulkanen rijzen op in de Andes en schitterende vogels bevolken de dichte bossen van zuidelijke beuken. En hoog in de Andes van Araucanía geven mysterieuze araucaria’s, die als oerbomen uittorenen boven de gele pampagrassen, het landschap een unieke sfeer. En in het gebied ten zuiden van de Bio-Bio (rond de stad Temuco) woont nog een omvangrijke indiaanse bevolking, de ‘Mapuche-indianen’. Zij boden hier eeuwen lang verzet tegen de Spaanse en later Chileense kolonisten. Het noordelijke deel van de Araucanía kreeg dan ook de naam ‘Frontera’ (de grens), omdat het lange tijd de grens vormde tussen Chili en het door de Mapuche bewoonde gebied.

Een groot stuk van Los Lagos (tussen Osorno en Puerto Montt) is in de 19e eeuw door honderden Europese kolonisten ontgonnen en in cultuur gebracht. De invloed van die Europese kolonisten is in enkele steden en dorpen merkbaar aan z’n bevolking (blonde Chilenen met blauwe ogen) en architectuur. Los Lagos met z’n Europese invloed, meren, dichte bossen en bergen wordt soms ‘Chileens Zwitserland’ genoemd. Het zuidelijkste stuk van Los Lagos is voor een groot deel nog begroeid met dicht regenwoud, waarin op sommige plekken duizenden jaren oude alerces groeien.