Het zijn niet de schamele resten van het paleis die de bewondering wekken, maar het kerkje dat een eind verderop aan het riviertje Nerl verrees. De tocht erheen alleen al is een genot voor de zintuigen. Het kerkje is alleen te bereiken via een sfeervolle wandeling (of tegenwoordig ook een ritje met een paardenkar), waarbij de kerk langzaam zichtbaar wordt, als het ware uit het veld omhoog komend. De locatie aan een kleine verbreding van de Nerl is zeer fotogeniek en tegelijk rustgevend. In de zomer ligt het pittoresk in het felle groen van het gras, in de winter geheel in het wit van de sneeuw. In het voorjaar, als smeltwater de Nerl doet zwellen, staat het kerkje soms op een eilandje. Foto’s in of buiten (al naar gelang de weersomstandigheden) de kerk geven een beeld van de situatie in al deze jaargetijden. De Pokrova na Nerli heeft de perfecte verhoudingen van een middeleeuwse oer-Russische kerk. De reliëfs aan de buitenzijde hebben hetzelfde onderwerp als die van de Dmitrjevski sobor in het nabijgelegen Vladimir, namelijk koning David en de dieren. Binnen zijn leeuwen uitgebeeld in het beeldhouwwerk. Het interieur is trouwens heel krap bemeten, maar diensten worden er niet in gehouden.