Nassereith
Vroeger (en dan praten we over het einde van de 13e eeuw) was Nassereith (838 m), een grensstation. In 1288 werd er al melding gemaakt van Fernstein, een tolhuis op de weg naar de pas en verantwoordelijk voor de naam 'Fernpass'. Dat dit juist op die plaats gebouwd was is niet zo vreemd, de vroegere Romeinse Via Claudia Augusta voerde al door dit gebied. Tegenwoordig is de Fernpass nog steeds van groot belang voor het verkeer dat zich van of naar Tirol begeeft.
In 1462 kwam de Sigmundsburg gereed, een jachtslot waarvan je de resten nog terug kunt vinden op een eiland in de Fernsteinsee.
Nassereith staat bekend om zijn kerststalfiguren, die niet, zoals gebruikelijk, uit hout zijn gesneden, maar uit gebakken klei bestaan. Enkele bedrijven leggen zich hier nog steeds op toe, maar ze zijn nauwelijks nog van ecomische betekenis. Industrie werd vervangen door toerisme. Een groot deel van de inwoners werkt in omliggende gemeenten.
Tussen de Fernpass en Seefeld of, zo je wilt, tussen Telfs en Nassereith ligt het Miemingerplateau. Het is een beschermd natuurgebied met duizenden lariksen waardoor het gebied ook wel bekend staat als 'Lärchenpark Tirols'. De noordzijde van het plateau wordt gedomineerd door diverse hoge bergen waarvan de Hochplattig met 2697 meter en de Griessspitzen met 2759 meter de hoogste zijn. Als je geen haast hebt dan is de weg tussen Nassareith en Telfs te verkiezen boven de Inntaler Autobahn.
Imst
De stad heeft twee gezichten. Het oude gezicht toont zich in de vele gotische en barokke bouwwerken in het stadscentrum. Het nieuwe gezicht openbaart zich niet zozeer in opvallende bouwwerken maar veel meer in de moderne levenswijze van de inwoners van Imst. Tirol staat bekend om zijn opgewekte bevolking, Imst toont daarvan een vergrotende trap. Het is er ’s avonds gezellig en de vele restaurants en pubs nodigen uit om plaats te nemen en mee te genieten van het rijke Tiroolse leven, waarin traditionele gerechten een belangrijke plaats innemen.
Imst behoorde vroeger tot Beieren, maar in 1266 verwierf Meinhard von Tirol het gebied. Vanwege de centrale ligging kreeg de stad reeds in 1282 marktrechten en maakte het een geweldige economische groei door. Het dreef op grote schaal handel en vele inwoners van Imst verdienden goed geld in de mijnbouw. Vreemd genoeg was er één tak van ‘industrie’ die wel zeer vreemd aandeed: men fokte er kanaries die tot in de wijde omgeving werden verkocht. De operette ‘Der Vögelhandler’ die Carl Zeller in 1891 componeerde, is geïnspireerd op de vogelhandel in Imst.
Een economische neergang en een geweldige stadsbrand in 1822 kwam Imst eigenlijk nooit meer te boven. Pas nadat het in 1898 stadsrechten kreeg keerde het economische tij enigszins, maar de stad kon geen rol van betekenis meer spelen in de Oostenrijkse economie. Tegenwoordig legt men zich toe op het toerisme en het dient gezegd: als uitgangspunt voor tochten met elk denkbaar voertuig, zowel in Tirol als in Vorarlberg, is Imst geen verkeerde keuze.
De parochiekerk uit de 16e eeuw, gewijd aan Maria Hemelvaart, heeft de hoogste kerktoren van Tirol. Reeds van verre kun je het 85 meter hoge bouwwerk ontwaren. Daarnaast kun je een bezoek brengen aan de laatgotische Johanneskerk met het prachtige barokaltaar en aan de Laurentiuskerk waarvan een deel van het koor dateert uit de 5e eeuw.
De in het centrum van de stad gelegen Rosengartenschlucht mag je beslist niet overslaan tijdens je bezoek aan dit leuke stadje en geïnteresseerden in kunst zoals die vroeger op boerenbedrijven tot uiting kwam, moeten zeker een bezoek brengen aan het Heimat- und Bauernmuseum.
Het eerste SOS-Kinderdorf ter wereld, waarvan nu in de gehele wereld vestigingen zijn, werd in 1949 in Imst door Hermann Gmeiner gesticht.