De eerste inheemse stammen die het huidige departement bevolkten waren de Caribíes of Quiribíes, later Chontalis genoemd. Volgens sommige historici waren dit de eerste inwoners van wat nu Nicaragua is. Later zouden ze zich met de bewoners van de Caribische kust gemengd hebben. De Choroteganos kwamen daarna.

Rond de stad zijn veel archeologische resten gevonden zoals monolieten, voorwerpen uit één stuk gehouwen.

Er zijn drie versies over de herkomst van de naam ‘Juigalpa’. Eén versie is van de onderzoekers Belt en Squier. Zij vermoedden dat de naam afkomstig is uit het Azteeks en ‘Gran Ciudad’ ofwel ‘grote stad’ betekende. De stad is gesticht op 24 april 1668.

De patrones van de stad is de Virgen de la Asunción en haar feestdag valt op 15 augustus. Rond deze datum zijn veel festiviteiten. Tijdens het patroonsfeest organiseren de inwoners verschillende activiteiten zoals een optocht met paarden, stierrijden, weelderig uitgedoste dansen en ringsteken. Ook kun je in de kleurrijke cowboysfeer volop streekgerechten uitproberen.

Bezienswaardigheden

Een van dé bezienswaardigheden van de stad is het Museo Arqueologico ‘Gregorio Aguilar Barea’. De bouw van het museum begon in 1962 met financiële steun van de gemeente. Officieel werd het gebouw geopend op 18 januari 1967, de honderdste geboortedag van dichter Rubén Darío. Het museum kreeg de naam van de initiatiefnemer en sterk betrokken Barea. Hij kwam in 1970 op tragische wijze om het leven. Te zien is precolumbiaans keramiek uit vier culturele perioden vanaf 500 voor Chr. tot 1550 na Chr. Men vond het in de regio. Daarnaast een serie maalstenen, historische gebruiksvoorwerpen uit de koloniale tijd en later, foto’s, kunst en een bizarre verzameling opgezette, misvormde dieren. Ook een baby op sterk water, zonder neus en met één oog hoort tot de collectie. Bijzonder is de overdekte groep precolumbiaanse sculpturen voor de ingang van het museum. Archeologen delen deze beelden in twee stijlen in; de Zapatera-stijl waartoe de verzameling in het Convento San Francisco in Granada behoort en de Chontales-stijl. Dit museum heeft de grootste collectie van deze laatste stijl. Men heeft nog weinig systematisch opgravingswerk verricht en kan daarom nog weinig zeggen over de historische context. Ze worden gedateerd tussen 800 en 1550 na Chr. Ook is duidelijk dat het caciques ofwel inheemse opperhoofden, sjamanen en goden moeten voorstellen.

Het museum is vernieuwd met hulp van de overheid en de stedenband met Den Haag. Tussen 1996 en 1998 verrichtten archeologen uit Leiden hier restauratie- en classificatiewerkzaamheden.

Het is geopend op maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 12.00 uur en van 14.00 tot 17.00 uur, op zaterdag van 8.00 tot 12.00. ’s?Zondags gesloten.

Om de sfeer van de stad te proeven is het leuk om een kijkje te nemen in een winkel met cowboy-accessoires. Naast kleding vind je er leren cowboylaarzen, hoeden en allerhande opzichtige spelden en gespen. In het blok van La Casa de Queso bij het Parque Central. Op zondag gesloten.

De moderne kathedraal is sober ingericht. Op de lage muur eromheen zijn aan de buitenkant kleurige en moderne mozaïeken aangebracht.

Het Parque Central, is de trots van de Juigalpinos zoals de bewoners van Juigalpa heten. Er staat een beeld met de naam El Lustra-dor, de schoenpoetser. Het is een eerbetoon aan ex-burgemeester ‘Chaco’. Ook hij poetste als kind schoenen. Een plaquette spreekt de wijze woorden: Eerzaam werk geeft een mens waardigheid. Het cultuurtempeltje is in 1995 neergezet en bedoeld voor muzikale en poëtische presentaties.

Casa de Cultura ‘Gregorio Aquilar Barea’ is een centrum voor allerlei activiteiten zoals aerobics en vechtsportlessen voor de jeugd. De grote ruimte heeft fraaie muurschilderingen. Naast Cafetín El Oasis.

Het borstbeeld van Barea vind je door vanaf de zuidoosthoek van het plein vier blokken oostwaarts te lopen. Een tekst geeft een van zijn uitspraken weer; degene die de burgerlijke heerschappij verdedigt, zal vijand zijn en degene die werkt en altijd voor de revolutie is, een vriend. Loop door richting het oosten voor een schitterend uitzicht op weiden, bergland Amerrisque en de weg naar beneden die erin verdwijnt. Je kunt ook de bus nemen naar Cuapa, een gemeenschap in dit gebied.

Aan het vijfde blok oostwaarts vanaf de noordoosthoek van het plein ligt Parque Palo Solo met hetzelfde uitzicht als hiervoor beschreven. Het park stamt uit 1943 en is in 1993 opgeknapt. Interessant zijn de muurschilderingen over de geschiedenis van Juigalpa. In het park ligt een restaurant met dezelfde naam (zie Eten en Drinken).

Aan het begin van het tweede blok west vanaf de zuidwesthoek, tegenover supermercado San Antonio, ligt het huis van professor Luís Arauz Castilla. Een van zijn kamers heeft hij ingericht als een museum. Er hangen foto’s en krantenartikelen over landbouw en zijn stier Toro Pinto. De opgezette kop heeft hij tentoongesteld.

Luís droomde ooit eigenaar te zijn van een bonte stier. Dit dier was de hoofdrolspeler in belangrijke optochten en veel mensen aanbaden hem . Hij droomde over alle details, tot de vorm van training toe. Zes maanden later bood een vriend hem een kalfje aan. Ze bezochten een finca en men liet hem een kalf zien. Hij herinnerde zich zijn droom en koos het beest zonder twijfel. Het kalfje groeide op bij Luís en zijn familie. Uiteindelijk werd Toro Pinto de stier van zijn droom. Hij stond tijdens festiviteiten in Juigalpa in het middelpunt van de belangstelling. Het is leuk om er even rond te kijken en een praatje te maken met de enthousiaste professor.

Zoológico ‘Tomas Belt’, gebouwd in 1958, is een van de twee dierentuinen in Nicaragua. De andere ligt in Managua. De fauna is niet alleen representatief voor Chontales maar voor heel Nicaragua. In de boomrijke dierentuin houdt men leeuwen, apen en vogels onder omstandigheden die je in een land als Nicaragua kunt verwachten. Iedere dag geopend van 8.00 tot 18.00 uur; toegang C5. Vanaf de zuidoosthoek van het plein vijf blokken zuid, links.