Het kustgebied is rijk aan natuurwonderen: het Bamah Sinkhole, de witte kiezelstranden, wadi’s en lagunes. Niet te missen is hier het schildpaddenstrand van Ras Al Jinz, de voornaamste ‘eco-destination’ van het sultanaat. Haast u dus niet door dit gebied en neem de tijd voor een picknick aan de glasheldere zee.

Qurayyat en Daghmar zijn behandeld in het hoofdstuk ‘Omgeving van Muscat’.

Bamah (Bimah)

Enkele kilometers ten zuiden van Dibab vindt u het bruine bord waarop ‘Sink Hole Park/Hawiyat Najm Park’ is aangegeven. Als u de snelweg hier verlaat, op de T-splitsing linksaf gaat en één kilometer verderop weer linksaf gaat, rijdt u naar de parkeerplaats van dit natuurgebied. Dit is wederom aangegeven, ga vóór de brug linksaf.

Bezienswaardigheden Bamah

Hawiyat Najm Park (geopend dag. 08.00-18.00 uur) is een nieuw, verzorgd park met wandelpaden en picknickmogelijkheden. Dit is geplaatst rondom het Bamah Sinkhole, waarvan het kraakheldere en jadekleurige water onmisbaar is. De diepte van het zinkgat is onbekend; dit ontstaat mogelijk door het oplossen van zacht gesteente in zout water. Omanieten houden het op een krater (meteorietinslag) en de leefomgeving van de duivel. Een betonnen trap leidt naar het warme water, waarin u kunt zwemmen. Houd hierbij rekening met mogelijke steenval.

Het aantal bezoekers van Bamah Sinkhole neemt in de loop van de dag toe (zeker in het weekend). Kom ’s ochtends vroeg om drukte te vermijden. Volg het bord ‘Qattar’ om terug te keren naar de hoofdweg.

Majlis Al Jinn

‘Ontmoetingsplaats van geesten’ noemde Cheryl Jones de grot die zij met Don Davids had ontdekt. In juni 1983 daalde Don door de nauwe opening af naar de grotbodem – het klimtouw overbrugde 118 meter. Hier bleek sprake van één (door de zon verlichte) majestueuze ruimte met een lengte van ruim driehonderd meter en een breedte van 225 meter. Dit bleek de tweede grootste grot ter wereld.

Majlis Al Jinn is alleen toegankelijk (en te verlaten) door middel van klimtouw, een activiteit die uitsluitend geschikt is voor de meest getrainde en ervaren klimmers die officiële toestemming hebben. Evolutiewetenschappers schatten de ouderdom van de grot op vijftig miljoen jaar. Deze ontstond mogelijk door ontbinding van gesteente. De autoriteiten van het sultanaat hebben plannen om Majlis Al Jinn te ontwikkelen tot ‘show cave’ (zie ‘Al Hoota Cave’), houd berichtgeving in de gaten.

De plafondopeningen van de grot (coördinaten: N22”52’54 E59”06’22) zijn bereikbaar door in Fins de onverharde bergweg naar het Selma Plateau te volgen. Voor het berijden ervan is een jeep met vierwielaandrijving essentieel. Houd veilige afstand tot de donkere gaten!

Wadi Shab

Wadi Shab en Wadi Tiwi zijn bereikbaar door afslag ‘Tiwi’ (blauw bord) te nemen. Volg de weg tot de T-splitsing, waar de wadi’s zijn aangegeven. De enorme betonnen pilaren die de snelweg dragen, zijn voor de ingang van Wadi Shab geplaatst; eronder kunt u parkeren. De reisduur naar het centrum van Sur bedraagt één uur; naar Bamah rijdt u in slechts twintig minuten.

Bezienswaardigheden

Ongereptheid en stilte kenmerken Wadi Shab, dat tot de topattracties van het sultanaat wordt gerekend. In de kronkelende en (uiterst) dunbevolkte kloof bevinden zich kleine palmenoases, glasheldere waterstromen, watervallen en turkooizen poelen waarboven uitgeslepen rotsbokken torenen. De wandelroute (kiezels en rotsen) leidt langs deze natuurwonderen en begint bij de parkeerplaats (u steekt eerst de vlonderbrug over, draag bergschoenen en neem conservatieve zwemkleding, eten en drinkwater mee). Begin de wandeling vroeg, rust daarna uit en keer later in de middag terug.

Wadi Tiwi

De bereikbaarheid van Wadi Tiwi is hiervoor behandeld. Deze kloof is geenszins vergelijkbaar met Wadi Shab; u vindt hier traditioneel Omaans dorpsleven en uitbundige plantengroei. Het paradijselijke oord staat ook bekend om zijn kabbelende waterstromen, waardoor het wemelt van de insecten. In het lage deel van de wadi (bij de snelweg) is sprake van een brede vallei waarboven ruige bergen torenen. Deze wordt echter smaller en maakt plaats voor uitgeslepen rotsblokken met turkooizen waterpoelen.

De betonnen weg wekt de indruk dat Wadi Tiwi per sedan te verkennen is. Dit is schijn; na Harat Bidah is een jeep met vierwielaandrijving onmisbaar gezien de weg stijgt, ruig wordt en aanzienlijk vernauwt. De wadibewoners zijn vriendelijk en terughoudend, wees terughoudend met het nemen van foto’s.

Omaanse idylle

Tussen Dibab en Tiwi vindt u lage kliffen en verlaten kiezelstrandjes. De turkooizen zee is hier glashelder en warm. Dit is ideaal terrein om uw tent op te slaan, te vissen en hout te sprokkelen voor een kampvuur. Houd echter rekening met plaatselijke vissersgemeenschappen – discretie en stilte zijn het devies. Koop vóór aankomst ruim voldoende drinkwater en eten.

Bezienswaardigheden

Harat Bidah ligt aan de wadistroom en is een plezier om doorheen te lopen. U vindt hier stokoude huizen en een werkende falaj. De akkers en het dorp worden overschaduwd door honderden dadelpalmen die ook de rest van de wadi versieren. Verderop ligt Mibam, ingeklemd tussen enorme berghellingen. Dadelpalmplantages maken hier de setting van Arabisch sprookjesdorp compleet.

Qalhat

‘Ancient city of Qalhat’ is duidelijk aangegeven langs de weg. Dit was een van de voornaamste en welvarendste steden van het Koninkrijk Hormuz, waarvan de economie floreerde in de dertiende en veertiende eeuw na Chr. Schepen uit India brachten hier specerijen en keerden terug met Arabische paarden. De plaats werd bezocht door Marco Polo (1254-1324) en Ibn Battuta (1304-ongeveer 1369). Een verwoestende aardbeving vond plaats in de vijftiende eeuw.

Bezienswaardigheden

Qalhats prominentie is tegenwoordig beperkt tot een heuvel met enkele ruïnes – gehuld in mysteries. Onmisbaar is hier het Bibi Maryam Mausoleum. Mogelijk is dit de laatste rustplaats van Dame Maryam en haar man, leider van het Koninkrijk Hormuz. Andere archeologen achten het mogelijk dat de moskee in opdracht van haar werd gebouwd. Coördinaten: N22”41’50 E59”22’21.

Ibn Battuta

Hij reisde 120.000 kilometer in 28 jaar. Hij bezocht 44 moderne landen, waaronder China, India, Indonesië, Kenia, Rusland en Turkmenistan – het resultaat van zijn stelregel zo weinig mogelijk routes opnieuw te bereizen. Hij stak de Indische Oceaan, Perzische Golf en Rode Zee over. Hij ontmoette plaatselijke heersers, reisde met karavanen en studeerde/werkte ter plaatse. Zijn naam is Ibn Battuta.

Ibn Battuta werd geboren in februari 1304 te Tanger, Marokko. In 1325 maakte hij de eerste hadj, waarna hij andere culturen en volken wilde bezoeken. Een reis huiswaarts werd dan ook gewijzigd in een trip naar Iran. Vanuit Jeddah begon hij de tweede reis (1330) die hem naar de Afrikaanse oostkust en de Omaanse plaatsen Al Balid, Hasik en Qalhat bracht.

Vanuit Mekka ondernam Ibn Battuta de derde reis (1332), die veertien jaar in beslag nam. Zijn bekendheid en financiële rijkdom groeiden; tegen de tijd dat hij in Delhi aankwam had hij een stoet bedienden en een harem. In 1349 kwam hij aan in Fes, na een tocht over de Middellandse Zee en het kustgebied van Algerije. De laatste reis (1349-1353) vond plaats in opdracht van Abu Inan Faris en bracht hem naar het gebied dat tegenwoordig Mali beslaat. Deze Marokkaanse sultan gaf hem opdracht om een schrijver te zoeken die zijn ervaringen op schrift stelde. Het boek ‘Rihlah’ (‘De Reis’) was het resultaat.

Hierna verdween de wereldreiziger van het toneel, om tussen 1368 en 1377 in Tanger te overlijden.