Heard en McDonald waren in 1908 geannexeerd door Engeland, maar zijn in 1947 overgedragen aan Australië. Als voorbereiding op de overdracht werd een onderzoeksstation gebouwd. De plaats kreeg de naam Atlas Cove. Tot kort na de opening van de Mawsonbasis op Antarctica op 9 maart 1955 werd er vanuit het station onderzoek gedaan naar flora, fauna, geologie, geomorfologie, weer en atmosfeer en werden de eilanden in kaart gebracht. Na het sluiten van het station zijn de eilanden nog maar sporadisch bezocht.

Sinds 1997 is Heard toegevoegd aan de UNESCO-lijst van Wilderness Reserves.

Voor vogelkenners zijn vooral de met uitsterven bedreigde Heard-aalscholver en het endemische Heard-ijshoen van belang. Verder komen hier de reuzen-, de wenkbrauw- en de roetkopalbatros, de zuidelijke reuzenstormvogel, het Wilsons stormvogeltje, het alkstormvogeltje, het South Georgia alkstormvogeltje, de zuidelijke stormvogel, de kelpmeeuw, de zuidpoolstern, de subantarctische grote jager en diverse prions. Ook zijn er pinguïns: de macaronipinguïn met 1 miljoen paar, de koningspinguïn met 100.000 paar en kleinere aantallen ezelspinguïns en rotsspringers. Verder leven er groepen zuidelijke zeeolifanten, Antarctische en subantarctische pelsrobben. Het zijn de enige subantarctische eilanden waar geen geïntroduceerde dieren leven. De begroeiing bestaat uit boendergrassen, Kerguelenkool, Azorella selago en mossen.

Heard en de McDonaldeilanden liggen, net als de Kergueleneilanden, op het Kerguelenplateau dat 2 miljoen km2 groot is en dat 3 km hoger ligt dan de omringende zeebodem. Het eiland Heard is gevormd rond een actieve vulkaan die Big Ben genoemd wordt. Het eiland is 375 km2 groot en heeft Mawson Peak (2745 m) als hoogste punt. De tweede vulkaan is Mount Dixon die 700 m hoog is. Ondanks dat er continu stoom uit de krater komt, zijn er sinds 1993 geen echte uitbarstingen meer geweest.

70% van Heard is bedekt door een ijskap waaruit twaalf grote en diverse kleinere gletsjers ontspringen. De meeste gletsjers eindigen in zee. Enkele eindigen echter op land en hebben daar gletsjermeren gevormd. De grootste gletsjer is de Goltley die een gebied van 27 km2 bestrijkt. Op de toppen van Mount Dixon, Mount Anzac en Mount Olsen zijn grote gletsjer- en sneeuwvelden.

Bij een hevige uitbarsting op McDonald in 1990 is het eiland door uitvloeiende lava bijna twee zo groot en minstens 100 m hoger geworden. McDonald kent geen gletsjers. De totale oppervlakte van de McDonaldarchipel is nog geen 5 km2. Het hoogste punt is 212 m. Omdat de eilanden zo ver van ieder ander land af liggen, worden ze praktisch nooit opgenomen in een scheepsreis.