Toen Ingólfur Arnarson (IJslands eerste kolonist) de zuidkust van IJsland naderde, gooide hij 2 balken overboord en zwoer dat hij op de plaats waar ze aan land zouden spoelen zijn boerderij zou bouwen. Hij vond ze terug op de plaats, die nu Reykjavík heet en vestigde er zich in 874. Hij noemde de plek Reykjavík (‘rookbaai’), omdat hij stoom zag oprijzen uit de hete bronnen in de omgeving. In tegenstelling tot de naam is de stad volledig rookvrij sinds alle huizen verwarmd worden door geothermisch water. De boerderij van Ingólfur stond tussen de plekken waar tegenwoordig de City Hall en de oude haven liggen.

Reykjavík ontwikkelde zich pas tot een stad aan het eind van de 18e eeuw. Tot die tijd bestond het dorp uit een handvol boerderijen, maar rond het midden van de 18e eeuw begon deze kleine gemeenschap zich uit te breiden rond de wolververij, -weverij en touwfabriek van politieofficier Skúli Magnússon (wiens standbeeld op de hoek van Adalstraeti staat). Toen Reykjavík in 1786 stadsrechten verkreeg leefden er ongeveer 170 inwoners. Hierna groeide het stadje langzaam maar zeker en binnen een paar decennia verhuisden (of werden er ingesteld) de regeringszetels en de onderwijsinstanties er heen, zoals het Althing (parlement), het hooggerechtshof, de president, de bisschopszetel, de Latijnse school en de theologische school. In 1844 werd de enige drukpers in het land verplaatst van Videy naar Reykjavík. De universiteit van IJsland werd in 1911 in Reykjavík opgericht.

Destijds waren er ongeveer 12.000 inwoners. De groei van de stad heeft voor het merendeel in de 20e eeuw plaatsgevonden. Sinds de Tweede Wereldoorlog is zij extreem snel gegroeid, met tegenwoordig in Groot-Reykjavík 179.781 inwoners op een oppervlakte van maar liefst 1000 km2. Maar een deel van de charme van de stad is dat zij klein genoeg is om er een vriendelijk ‘dorpsgevoel’ bij te voelen. Wanneer u voor het eerst Reykjavík binnenrijdt, zult u met enige verbazing kijken naar de opvallend helder geschilderde, veelkleurige gebouwen, want de IJslanders schijnen een voorliefde te hebben voor een enorme kleurenvariatie wanneer zij hun huizen schilderen.

Het weer, een favoriet gespreksonderwerp

Zoals bekend, heeft iedereen in Nederland altijd wel een opmerking over het weer voorhanden. Nou, op IJsland kunnen ze daar ook wat van! Vanaf het begin zijn de IJslanders onderworpen geweest aan de grillen van het noordelijke klimaat en het weer is dan ook een constante inspiratiebron. In vroeger tijden waren zeelieden en boeren met hun primitieve gereedschappen en uitrusting zeer vaak overgeleverd aan de genade van de weergoden en slechts een korte periode met ruw weer kon gemakkelijk een uitgebreide hongersnood tot gevolg hebben. Reykjavík is bekend door de nukken van het weer. Mensen die buiten de hoofdstad wonen zeggen dat er geen enkel weertype kenmerkend is voor Reykjavík – alleen een dagelijkse opeenvolging van korte weersvoorbeelden. Het is waar, dat regenvlagen in dit gebied veelvuldig voorkomen, maar de kalme zucht van een zachte bries kan ook een plezierige uitwerking hebben. Reykjavík wordt door de berg Esja beschermd tegen de koude noordelijke winden.