Het Pinhal de Leiria is een prachtige groene landstreek met uitgestrekte pijnboombossen die begin 14e eeuw onder koning Dinis zijn aangeplant als bescherming tegen de oprukkende duinvorming en voor de productie van hout.

De Ponte Romana, de boogbrug over de Rio Lis, verraadt dat de Romeinen op deze plaats langs de rivier al een nederzetting hebben gehad. Het kasteel dat de Visigoten later bouwden viel in handen van de Moren maar werd tijdens de kruistochten in de 12e eeuw door Alfonso Henrique heroverd.

Naarmate de Moren verder werden teruggedrongen, verloor de stad aan belang en raakte in verval. Leiria kwam pas weer tot leven toen koning Dinis in de 14e eeuw een deel van het kasteel tot paleis liet verbouwen om er te gaan wonen met zijn later heilig verklaarde vrouw Isabel.

Leiria is een agrarisch handelsstadje met wat opkomende industrie (plastic, chemie, keramiek). Het heeft na enig zoeken mooie verstilde middeleeuwse pleintjes en straatjes, een aantal interessante profane en kerkelijke monumenten uit de 16e en 18e eeuw en schaduwrijke stadsparken waar zoals gebruikelijk in Zuid-Europa een deel van het familieleven zich afspeelt.

Bezienswaardigheden

De belangrijkste bezienswaardigheid is het 12e-eeuwse kasteel (Castelo) dat zoals hiervoor gememoreerd in de 14e eeuw is aangepast. Koning Dinis heeft toen binnen de muren van het fort een klein paleis laten bouwen. In de 16e eeuw is het geheel opnieuw gerestaureerd.

Vanachter de gaanderij van het paleis – dit was oorspronkelijk het koninklijk balkon – heeft men een panoramisch uitzicht over de stad. Van de 15e-eeuwse gotische burchtkapel staat nog maar een gedeelte overeind. Verder is interessant de kathedraal (Sé) die uit de 16e eeuw dateert.