In 1487 kwam Walvis Bay voor eerst voor in de annalen van de geschiedenis. De Portugese ontdekkingsreiziger Batolomeu Dias maakte er op 8 december van dat jaar melding van, al noemde hij de baai toen nog: O Golfo de Santa Maria da Conceição. Pas in 1793 kreeg de geschiedenis een vervolg toen de Nederlanders er bezit van namen en er zeker gebleven zouden zijn als de Britten het niet als een belangrijk strategisch punt gezien hadden. Ze veroverden het in 1878 en tijdens de Conferentie van Berlijn in 1884-1885 werd dit officieel. In die tijd had Duitsland er de kolonie Deutsch-Südwestafrika, waarbinnen de Britse enclave lag.

Samen met de Kaapkolonie ging Walvis Bay in 1910 op in de Unie van Zuid-Afrika, weliswaar onder zelfbestuur, maar als onderdeel van het Britse rijk. In overleg met Duitsland werden in 1911 de precieze grenzen vastgesteld waaruit blijkt dat Walvis Bay gelegen is tussen de mondingen van de rivieren Swakop en Kuiseb, zonder aanspraak te kunnen maken op de delta's van deze rivieren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam Zuid-Afrika de macht over van de Duitsers voor wat betreft Namibië, met inbegrip van Walvis Bay. In 1990 werd Namibië onafhankelijk, maar Zuid-Afrika stond de belangrijke voormalige Britse enclave pas af op 1 maart 1994.

Afkomstig uit het Namavolk leven in en rond Walvis Bay de Topnaar, een van de kleinste bevolkingsgroepen van Namibië. Een deel ervan leeft (nog steeds) in de woestijn waar ze schapen fokken en zich voornamelijk voeden met de vruchten van de naraplant die ze gedurende 8.000 jaar cultiveerden en die gemakkelijk 25 centimeter in doorsnee kunnen worden. Deze vrucht houdt heel veel water vast en de zaden bevatten veel vet. Het grootste deel van het volk trok echter naar de stad waar ze werk vonden in de visverwerkingsindustrie.

Opmerkelijk is de manier waarop in Wavis Bay de straten worden aangegeven. Naar Amerikaans voorbeeld zijn ze genummerd en staan ze haaks op elkaar. Geleidelijk aan worden de nummers vervangen door namen die iets met Namibië of de historie ervan te maken hebben. Eén ding is ongewijzigd gebleven: als de naam eindigt op road dan lopen ze in de richting van de oceaan, is er sprake van een street dan lopen de evenwijdig daaraan en staan ze haaks  de roads.

In Walvis Bay kunt u het plaatselijke museum bezoeken, het gaat diep in op de (maritieme) historie van de stad. Verder is er nog de Rheinische Missionskirche, rond 1879 vanuit Duitsland in delen naar Namibië verscheept.

Een van de leukste uitstapjes die men in Walvis Bay aanbiedt is de tocht per boot door de baai. Aan de zuidoostkant van de stad ligt Lagoon, een lagune met heel veel watervogels. Men schat dat er 150.000 leven en men heeft 34 verschillende soorten waargenomen. Ook de flamingo's vormen een attractie. Een grote kolonie van naar schatting 20.000 dieren zoeken in de ondiepte van de lagune naar voedsel.

Wilt u ook een bezoek brengen aan de robbenkolonie dan is een tochtje per boot, gemakkelijk als excursie te boeken, de beste optie. U komt dan vrijwel zeker ook in contact met zeeleeuwen, dolfijnen en pelikanen. U reist namelijk naar Pelican Point en de naam zegt veel over wat u te wachten staat. Hier staat ook de vuurtoren die schepen ervan weerhoudt de ondiepten van de baai binnen te varen. Bij laag water kunt u met een 4-WD de tocht naar Pelican Point ondernemen, maar het is verstandiger om de tocht per boot te maken (tenzij u alles weet van stroming en getijden).

Als u toch die richting opgaat (maar ook gewoon omdat het indrukwekkend is), dan is een bezoek aan Salt Works, aan de zuidkant van de baai een gelegenheid bij uitstek om met eigen ogen te aanschouwen op welke manier het zout wordt gewonnen en opgeslagen. Op een heldere dag is een zonnebril een bijna verplicht attribuut, de zoutbergen zijn zó wit en de hemel is dan zó blauw dat de combinatie bijna teveel is voor uw ogen. Helaas is het water in de directe omgeving zwaar vervuild.

Vogelliefhebbers en mensen die houden van een ruig tochtje door de woestijn, maken een uitstapje naar Sandwich Harbour, maar doen dat vooral met gebruikmaking van een georganiseerde excursie, al was het maar vanwege de interessante zaken die de gids vertelt over het gebied. Het ligt op minder dan 50 kilometer vanaf Walvis Bay, maar zonder 4-WD kunt u het wel vergeten.

Honderden toeristen gingen u voor en strandden in het rulle zand. Het gebied waar u doorheen trekt behoort tot het Namib-Naukluft National Park en wordt algemeen beschouwd als een der fraaiste delen langs de Namibische kust. Eenmaal in Sandwich Beach aangekomen zult u versteld staan over de hoeveelheid en variatie aan (water)vogels.

Bereikbaar vanuit Windhoek: kijk bij Vanuit Windhoek naar de kust.