In 1992 besloot de Nepalese regering om van het onbewoonde gebied ten oosten van Mount Everest (1500 km2) een nationaal park te maken; het grondgebied waar mensen wonen (32.000 dorpelingen) doopte men om tot Conservation Area (830 km2). Deze laatstgenoemde streek ligt op de lagere flanken van het bergmassief en in het stroomgebied van de rivier de Arun. Deze rivier vormt de oostgrens van het beschermde gebied, terwijl het in het westen grenst aan het Sagarmatha National Park. In het noorden ligt Tibet; de heuvelrug Saune Danda vormt de zuidgrens. Het nationale park en Conservation Area is vernoemd naar de berg Makalu (8481 m) en de rivier de Barun die op de Makalu ontspringt. De Barun stroomt ten noorden van het dorp Lamohagar samen met de rivier de Arun. Dankzij het onbewoonde karakter van het nationale park komt u hier unieke plantensoorten tegen. Ook de hoogteverschillen en de daarbij horende vegetatiezones zorgen voor een rijke verscheidenheid: onder de 1000 m zijn het vooral tropische damarbomen die de toon in het landschap aangeven; tussen 1000 m en 2000 m liggen subtropische wouden (Schima-Castanopsis) met onder meer 19 soorten bamboe; rododendronbossen (25 soorten!), dennenbomen, eikenbomen (15 soorten) en berken groeien tussen 3000 m en 4000 m; daarboven zijn het vooral jeneverbesstruiken, rododendrons, grassen, kruiden en mossen die op de rotsachtige bodem groeien. Niet minder dan 400 vogelsoorten bevolken deze streek. Verder leven hier bedreigde diersoorten als rode panda’s, muskusherten, zwarte beren, luipaarden en sneeuwluipaarden. Verder voelen wilde zwijnen, marmotten, herten, thargeiten, wezels, langoers en andere apensoorten zich hier thuis.