In de 17de eeuw werd het zoeken naar kristallen een echt beroep. Tegenwoordig is het zoeken naar kristallen in het Centraal Massief geen winstgevende bezigheid meer. Ook de zoektocht naar `klassieke' edelmetalen, zoals zilver, goud, tin, koper en ijzer, heeft men grotendeels opgegeven. Hier voor in de plaats zijn er enkele mijnen gegraven waarin men uraanmineralen delft. Dit uranium gebruikt men bij de produktie van kernenergie. Er is nog één goudmijn in de Limousin actief: in Bourneix, in de omgeving van Chalard. De bloeitijd van de goudwinning was zonder twijfel in de Gallo-Romeinse tijd. Vandaar de vele namen van dorpen en rivieren waarin men het woord Aurum tegenkomt, de latijnse naam voor goud.

Een voorbeeld is de Aurence, een riviertje in de omgeving van Limoges. De halfedelstenen en edelmetalen ontstonden in het gebergte tijdens een periode met veel vulkanische activiteit. Hun oorsprong ligt deels in een zogenoemde stollende magmahaard en deels in het proces van plooiing van het Centraal Massief. Toen het omhoog komende magma stolde (granietvorming), ontstonden er scheuren in het rondom liggende gesteente. Bovendien vormden zich in het stollende magma overal holtes. Gelijksoortige kleine, holle ruimten ontstonden toen de gesteentelagen plooiden en het gesteenteverband werd verwoest. In deze scheuren en holtes drongen gassen en gloeiend heet water, die, toen ze afkoelden, uitkristalliseerden (zij kregen een vaste vorm) in de scheur of holte. Vandaar dat men spreekt van aders (bijvoorbeeld zilver- en goudaders). In het Centraal Massief kristalliseerden op deze wijze allerlei ertsen en halfedelstenen uit. Het soort steen of metaal is afhankelijk van de chemische samenstelling van het gas of het gloeiend hete water tijdens het uitkristalliseren. Men noemt deze metalen en stenen edel omdat ze niet oxyderen (roesten) of anderszins veranderen (ze gaan moeilijk een chemische verbinding aan).

De groeven leveren Kalk- en zandsteen voor de huizenbouw; en bij Saint-Yriei-la-Perche haalt men kaolien of porseleinaarde uit de bodem, een zuivere witte kleisoort. Deze kleisoort ontstaat doordat graniet afgebroken wordt door hete gassen uit het binnenste der aarde. De kaolien gebruikt men niet alleen voor het vervaardigen van porselein, maar ook voor het maken van glad papier, verf, zeep, poeder en medicinale zalf.

Het departement Dordogne, en met name de witte Périgord, is het gebied waar walnoten en vooral aardbeien vandaan komen. De produktie is groot: 10.000 ton walnoten en 22.000 ton aardbeien. Verder snuffelt men jaarlijks zo'n 4 ton aan truffels (zwammen) bij elkaar. Deze `zwarte diamanten' zijn schaars en dus haast onbetaalbaar geworden. Overal ziet u groepen eenden en ganzen onder de bomen zitten. In totaal lopen er in de departementen Dordogne en Lot ruim 200.000 ganzen en 250.000 eenden rond. Zij zijn verantwoordelijk voor de produktie van foie gras (ganzenleverpastei). Uiteraard vaart de conservenindustrie hier wel bij; er staan conservenfabrieken in Périgueux, Sarlat, Souillac en Martel.

In de omgeving van Bergerac en ten westen van Cahors liggen uitgestrekte wijngaarden. Veel van de wijn wordt geëxporteerd. De aangeslibte gronden rondom de stad Bergerac zijn bij uitstek geschikt voor de teelt van tabak. Op de kalksteenplateaus van het departement Lot lopen veel schaapskudden ten behoeve van vlees en wol. Verder vindt u ook hier veel tabaksplantages en zomers velden vol goudgele zonnebloemen. Het toerisme ten slotte is een belangrijke werkverschaffer en zorgt voor een grote toestroom van vreemde valuta.