De Franse Revolutie

Op 14 juli 1789 bestormden de revolutionairen de Bastille, de gevangenis die symbool stond voor het Ancien Régime. Vervolgens stelde men de `Verklaring van de rechten van de mens' op. Enkele jaren later legde men het hoofd van koning Lodewijk XVI onder de guillotine: Frankrijk werd een republiek. Politieke partijen en een volksvertegenwoordiging, de zogenoemde Conventie, zagen het levenslicht. In deze wanordelijke periode voerde Robespierre een waar schrikbewind die men de Terreur noemde. Opstanden in grote steden sloeg men meedogenloos neer. Toch had men geen antwoord op de politieke en economische crisis, met als gevolg dat Napoleon Bonaparte de macht in handen nam.

In 1789 kwam Napoleon Bonaparte in Egypte aan en maakte hij een einde aan de Turkse heerschappij over Egypte. In zijn gevolg waren archeologen die uitgebreid onderzoek verrichtten en tal van vondsten mee naar Frankrijk namen, waaronder de Steen van Rosette (Pierre de Rosette). Professor Jean Franc"ois Champollion (1790-1832) uit het stadje Figeac (Lot) slaagde er in 1824 in om de hiërogliefen op deze steen te ontcijferen. Zijn werk wekte de internationale belangstelling voor het Egypte van de farao's. Velen zien hem als de grondlegger van de hedendaagse archeologie.

In 1804 werd Napoleon Bonaparte tot keizer gekroond. Graaf Henri Bertrand, een inwoner van Châteauroux in het departement Indre, was lid van de generale staf van Napoleon Bonaparte en grootmaarschalk van het paleis. Na de slag bij Waterloo volgde hij Napoleon naar het verbanningsoord Sint-Helena, een eenzaam eiland in de oceaan. Samen met zijn vrouw en kind stond hij in 1821 aan het sterfbed van Napoleon.

Vijftig jaar later, in 1870 brak de Frans-Duitse oorlog uit die twee jaar duurde. Vervolgens werd het leven in de tweede helft van de 19de eeuw bepaald door de gevolgen van de Franse Revolutie en de Industriële Revolutie.