Bij het binnenrijden van de stad Vladimir vanuit Moskou staat midden op de weg de Gouden Poort, van oorsprong gebouwd in 1164 naar het voorbeeld van de grote poort in Kiev. Het kerkje boven de poort is de Rizopolozjenski chram. Nu is daarin een militair museum gevestigd dat naar die oude tijden terug verwijst. De twee ronde hoektorens zijn overigens een 18e-eeuwse versiering. De aarden verhoging rechts van de poort is het overblijfsel van de middeleeuwse stadswallen die zijn aangelegd door Andrej Bogoljoebski, de kleinzoon van Vladimir Monomach.

Kerken uit de 12e eeuw

500 meter verderop, na de classicistische winkelgalerij uit 1790 aan de overkant van de hoofdstraat, staan de andere juwelen van Vladimir. Zowel de Oespjenski sobor uit het midden van de 12e eeuw als de Dmitrjevski sobor die 50 jaar jonger is hebben fijnzinnige reliëfs op de witgepleisterde buitenmuren. De oudste, de Oespjenski sobor, is na een brand in 1180 met vier bekoepelde zijbeuken uitgebreid. Deze bouwvorm werd later de standaard voor Russische kerken. Om te beginnen werd de Italiaanse architect Fioravanti hierdoor geïnspireerd bij de bouw van de gelijknamige kerk in het Moskouse Kremlin. Binnenin de Oespjenski sobor zijn, als er geen diensten zijn, muurschilderingen van bijbelse profeten te zien op wat oorspronkelijk buitenmuren waren. De 15e-eeuwse fresco’s van het Laatste Oordeel zijn van de hand van Andrej Roebljov uit de jaren vlak na 1400. De iconostasis dateert uit de 17e eeuw, de belangrijkste iconen uit de oorspronkelijke zijn in Moskou te zien. Naast de graven van Andrej Bogoljoebski en zijn broer Vsevolod III is in de kerk tevens de originele lijkkist van Aleksandr Nevski uit de 13e eeuw te zien. De los staande klokkentoren en de kapel ervoor, die is gewijd aan de heilige Joris, dateren beide uit de 19e eeuw.

200 meter verderop staat de kleinere Dmitrjevski sobor. De afbeeldingen op het witte pleister aan de buitenkant geven koning David weer die dieren betovert met zijn muziek. Griffioenen, leeuwen en vele vogels worden aangelokt door de fluitende David. De vorm van deze kerk is met een centrale koepel eenvoudiger en daarmee een afspiegeling van de oorspronkelijke vorm van de Oespjenski. Er zijn nog verbleekte fragmenten van de oorspronkelijke muurschilderingen zichtbaar, die een Griekse stijl hebben. Waarschijnlijk zijn schilders uit Byzantium met de vrouw van Vsevolod III meegekomen. De Dmitrjevski sobor behoorde bij het paleis van deze grootvorst. Op die plek tussen de twee kerken is in de 18e eeuw het paleis gebouwd, waarin nu een historisch museum en een kunstgalerie gevestigd zijn.

Vesting

Op het plateau rond de kerken wordt dat duidelijk dat de vestiging van de stad Vladimir op deze locatie een goede strategische keuze was. Het hoogteverschil met de vlakte naar het zuiden is voor het overwegend vlakke Rusland nogal groot, hetgeen de stad goed te verdedigen maakte. Ook aan de noordkant van de stad bevindt zich een riviertje dat een hoge oeverwal heeft veroorzaakt.