De eerste plaats onderweg is Modesto Méndez, een dorpje met paalwoningen dat langs de Río Sarstún ligt te midden van moerassig land. Hier is de grens tussen de departementen Izabal en Petén en die met het buurland Belize. Dit heuvelachtige gebied wordt Región Alta genoemd vanwege de uitlopers van de Maya-bergen die hier het hoogst zijn. Dit is dan ook het lastigste deel van de route om te rijden met bochten en smalle gedeeltes. Langs de weg zie je de akkers en weiden van de nieuwe landbouwbedrijven. Men bedrijft hier vanwege het tropische klimaat vooral extensieve akkerbouw en veeteelt, vaak nog middels de primitieve methode van het platbranden van de akker na de oogst, waarna de akker een paar jaar braak moet liggen of kunstmest nodig heeft. Ook passeer je kleine gehuchten met enkele winkeltjes en comedores (eethuisjes).

Bij San Luis is er een kruising met een weinig gebruikte weg naar Sebol in Alta Verapaz, waar je alleen met auto’s met vierwielaandrijving op kunt rijden. In San Luis, dat in 1708 gesticht werd en bewoond wordt door ladinos en een paar Kekchí-Indianen, kun je overnachten.

De volgende plaats is Poptún, die te midden van pijnbomen op 500 m hoogte ligt en een koeler klimaat heeft. In 1945 bevorderde president Arevalo hier de agrarische ontwikkeling door de stichting van een Colonia Agrícola. Het is een van de snelst groeiende stadjes in de Petén en heeft nu zo’n 15.000 inwoners.

Finca Ixobel, 954104307, www.fincaixobel.com, [email protected], is de enige plaats tussen de Río Dulce en Flores waar je goed kunt overnachten, hoewel er in het centrum van Poptún enige zeer eenvoudige pensions zijn. Finca Ixobel ligt even buiten Poptún bij een kleine landingsplaats; je moet de buschauffeur vragen hier te stoppen. Deze boerderij werd door een Amerikaans echtpaar geleid waarvan de man in 1990 onder onduidelijke omstandigheden is vermoord. Je kunt logeren in boomhuisjes, in het gastenverblijf of in een bungalow. Goedkoper is een verblijf in een tent of hangmat op de camping bij de boerderij te midden van pijnbomen met bronwater en douches.

Alles is ecologisch verantwoord georganiseerd. De prijzen variëren van Q22-175 p.p. Er is een uitstekend restaurant met gerechten gemaakt van producten van het eigen land. Het is hier een paradijsje en je kunt hier makkelijk een paar dagen doorbrengen, want er is van alles te doen. Behalve genieten van de directe omgeving kun je voettochten maken, grotten bezoeken en op de rivier varen; deze excursies die qua zwaarte variëren, kunnen door de finca georganiseerd worden.

Een bijzondere excursie is die naar de Naj Tunich grot, die weliswaar gesloten is maar waarvan een replica gemaakt is die 400 meter van de oorspronkelijke grot verwijderd is. Zo kun je de unieke duizend jaar oude Maya-wandschilderingen toch nog bewonderen. De Kekçhi’-bewoners verwelkomen de gasten met een lunch. De inheemse gidsen hebben een opleiding gekregen, net als de dames van de lunch. Op deze manier ondersteunt het toerisme de inheemse bevolking. De prijs van deze excursie is Q175 p.p. bij een groep van 5 of 6 personen en Q150 bij een groep van 7 tot 10 personen.

In Poptún is een TELGUA-kantoor voor langeafstandsgesprekken. Bij het benzinestation stoppen de bussen die naar Flores of naar de hoofdstad gaan. De bus van Poptún naar Guatemala Ciudad vertrekt een paar keer per dag; de rit duurt 6 uur. Er gaan dagelijks elk halfuur minibussen tot 18.30 uur naar Flores. Zo’n dertig bussen per dag vertrekken naar de Río Dulce. Soms gaat er een bus naar Sebol in Alta Verapaz. Er is één goede eetgelegenheid in Poptún: Fonda Ixobel aan de hoofdstraat, die bij de finca hoort en een gevarieerd menu heeft met diverse gerechten vanaf Q20.

In de heuvels ten westen van Poptún bevinden zich vele grotten waarvan een aantal door de Maya’s gedurende de klassieke periode voor ceremonies gebruikt werd. Zij beschouwden de grotten als toegang tot de onderwereld en het dodenrijk. Vandaar dat in de grot Naj Tunich (stenen huis) o.a. het balspel als onderwerp van de grottekeningen fungeert. Hierin strijden mensen en goden met elkaar op leven en dood. Een veelvoorkomende figuur is de dwerg die een verbinding vormt met zowel de onderwereld als de hemel. Er zijn eveneens erotische tekeningen aangetroffen die bij de Maya’s zeer zelden voorkomen. De grotten werden in de regentijd ook als ‘cenote’ (natuurlijke bron) gebruikt. Uit inscripties op de muren die variëren van 733-762 na Chr. blijkt dat deze grot gebruikt werd tijdens de bloeiperiode van Tikal. Omdat in 1989 ernstige schade aan de tekeningen werd toegebracht door vandalen werd de grot gesloten. Verwacht wordt dat hij binnenkort toch weer voor het publiek opengesteld zal worden. Je kunt ook nog een mooie tocht maken naar de Río de la Cueva, een ondergrondse rivier die door een druipsteengrot loopt. Deze tochten kunnen door Finca Ixobel georganiseerd worden, maar het zijn wel een soort overlevingstochten waar je behoorlijk moe en vuil van wordt, maar die je tevens het prettige gevoel geven van het ‘gehaald’ te hebben.

De laatste plaats die je passeert, is Dolores, een van de oudste steden in de Petén. Er is nog een mooie koloniale kerk uit de 18e eeuw. Hierna volgen nog een paar kleine dorpjes zoals Aldea San Juan waar zich een militair hoofdkwartier bevindt en El Chol, waar je een mooi uitzicht hebt op de heuvelachtige Alta Región.

Ten slotte bereik je Flores met de voorsteden Santa Elena en San Benito.