Naast het moderne gebouw van de Surinaamse Bank staat de, naar men zegt, grootste houten kerk van Zuid-Amerika. De St. Petrus en Paulus Kathedraal (1885) heeft zwaar te lijden van haar houten constructie. De ontwerpers van de kerk waren dan ook geestelijken en geen bouwmeesters. Zij ontwierpen een kruiskerk die als een stolp over de onbruikbaar geworden oude kerk heen werd gebouwd. Het bouwwerk werd in voor die tijd gedurfde geelgrijze tinten geverfd. Het werd in 1901 uitgebreid met de plaatsing van de twee torenspitsen. In 1995 bestond de eerste fase van de in de jaren zeventig hervatte restauratiewerkzaamheden uit het weer recht ‘schroeven’ van de zwaar naar één kant hellende kerk. Eind 2010 vond de feestelijke heropening plaats van de in oude staat herstelde kathedraal. De kerk is te bezichtigen, prachtige ornamenten en het houten interieur geeft een bijzondere sfeer. Vooraan in de kerk bevindt zich een monument voor de zalig verklaarde Nederlandse missionaris Petrus ‘Peerke’ Donders (1809-1887), die zorg droeg voor het zielenheil van melaatsen van de leprozerie Batavia aan de Coppenamerivier.

De Nationale Assemblee

Aan de linkerkant van de Henck Arronstraat richting Onafhankelijkheidsplein stond op de hoek met het plein de Nationale Assemblee (het parlementsgebouw). Een brand in 1996 verwoestte het historische pand en twee ministeriegebouwen. Op die plek staat nu het ministerie van Buitenlandse Zaken, maar de volksvertegenwoordiging is inmiddels verhuisd naar een nieuw onderkomen aan de rivierkant van het Onafhankelijkheidsplein. De publieke tribune is tijdens vergaderingen open voor bezoekers. Bij onderwerpen waarover de meningen uiteenlopen kan het er druk aan toe gaan. Tegenover de fundering van het voormalig parlementsgebouw staat een standbeeld van J.C. de Miranda, oud-minister-president van Suriname. Achter zijn rug ligt een klein wijkje tussen de Grote Hofstraat, de Watermolenstraat en de Lim A Postraat waar de 19e-eeuwse bouwstijl nog volop te bewonderen is.