De kathedraal (Sé) begon zijn vrome bestaan in de 12e eeuw als vestingkerk. Vooral in de 17e en 18e eeuw is er veel aan verbouwd en toegevoegd waardoor er merkwaardige stijlcombinaties zijn ontstaan: bijvoorbeeld een groot Romaans roosvenster (rosacea) boven een vroeg-barok portaal. Beide komen nauwelijks tot hun recht tussen de machtige Romaanse torens die elk weer van een on-Romaanse koepel en spitstorentjes zijn voorzien.

In de noordelijke muur is in de 18e eeuw een loggia aangebracht door de beroemde Italiaanse architect Niccolo Nasoni die van 1725 tot 1773 in Porto werkte en in die tijd grote invloed op de bouwkunst in het noorden heeft gehad. In het schemerdonker van het interieur valt direct het bijzonder mooie altaar op, het Altar do Sacramento. Het is werk van 17e-eeuwse Portugese zilversmeden.

De wanden van de achter de kathedraal gelegen 14e-eeuwse kloosterhof zijn bedekt met grote tegeltableaus (azulejos) waarop onder andere het leven van de Heilige Maagd is uitgebeeld evenals de metamorfosen van Ovidius.

Interessant is ook de St. Petrus-kerk (Igreja de Sã Pedro). Deze kerk staat aan de Rua dos Clérigos en is door zijn enorme in rococo-stijl opgetrokken toren nauwelijks over het hoofd te zien. De 75 meter hoge granieten Clerus-toren (Torre dos Clérigos) kan beklommen worden. De toren is een opmerkelijk staaltje bouwkunst uit het begin van de 18e eeuw en eveneens van de hand van Niccolo Nasoni. Het altaar in de kerk is van een lokale kunstenaar, Manuel Porto.

Voor wat betreft kerkelijke architectuur wijs ik u tot slot nog op de zeer bijzondere St. Franciscus-kerk (Igreja de Saõ Francisco). Dit is een door en door gotische kerk uit de overgang van de 14e naar de 15e eeuw; er zijn slechts enkele renaissance invloeden te bespeuren. De kerk is oorspronkelijk gesticht in 1233.

Misschien is het interieur wel het opmerkelijkste dat er in Portugal te vinden is. Waar maar even mogelijk is uitbundig verguld houtsnijwerk aangebracht: de gewelven, pilaren, muren en altaren – het valt zo gek niet te verzinnen of het is in hout uitgevoerd dan wel afgewerkt. Het houtsnijwerk is in de 18e eeuw aangebracht en van de hand van verschillende lokale kunstenaars.

Twee profane gebouwen die maar weinig mensen overslaan. Ten eerste de Beurs van Porto (Palácio da Bolsa). Architect Thomas A. Soller trok het halverwege de 19e eeuw in een bijzonder fraaie neoclassicistische stijl op. Een korte rondleiding voert u onder andere door een portrettenzaal, de fabelachtige ‘Moorse’ zaal en een zaal waar vroeger het handelsgerecht zitting had.

De Beurs van Porto staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en is te vinden aan de Rua Ferreira Borges in het historische centrum van de stad. Open van 09:00-18:30 u.

Neem tot slot ook een kijkje in het werkelijk prachtige Centraal Station (Estação de Sã Bento), aan de Praça Almeida Garrett, in het centrum van de stad. Het gebouw dateert uit begin vorige eeuw en heeft een gigantische betegelde stationshal waarin de ontwikkeling van het vervoer in Portugal vanaf de eerste trein in beeld is gebracht.

Parken

In hartje Porto strekt zich als een groene oase het Serralves-park uit (Parque da Fundação de Serralves). Het park dat 18 ha groot is, is een schoolvoorbeeld van 20ste-eeuwse landschapsarchitectuur – een ontwerp van de Franse architect Jacques Gréber (1882-1962). Er is een rozen- en kruiden tuin waar planten worden verkocht. Rua de Serralves 977. Metro F ‘Francos’.

De wijnkelders Vila Nova de Gaia

Een bezoek aan Porto zonder te hebben rondgedwaald in een van de meer dan 80 wijnkelders van de stad en aan een glas onvervalste portwijn (vinho do porto) te hebben genipt is welhaast ondenkbaar. U vindt deze met beroemde merknamen getooide bodega’s aan de overzijde van de rivier, in Vila Nova de Gaia.

In de uit de rotsen uitgehouwen kelders liggen in immense houten vaten vele duizenden hectoliters wijn te rijpen. Er worden rondleidingen verzorgd en proeverijen gehouden. Informatie bij het Centro de Turismo of op de borden aan de ingang van de bodega’s. Wanneer u vanuit de benedenstad de dubbeldeks ijzeren brug oversteekt, ligt al direct aan uw linkerhand de eerste wijnkelder. Boven is een terras met uitzicht over de rivier. Stroomafwaarts langs de Avenida Diogo Leite bevinden zich meerdere bodega’s.