Onder deze omstandigheden kwam Vargas in 1951 terug, nu niet meer als dictator, maar als gekozen president. Hoewel hij de race naar het presidentiele paleis in Rio met glans gewonnen had, werd zijn nieuwe flair overschaduwd door tegenslagen (inflatie) en schandalen (corrupte ambtenaren) en een moordaanslag op zijn politieke en journalistieke tegenstander Carlos Lacer.

Hij bleef niet lang aan, schreef een politiek testament en schoot zichzelf dood waarmee hij zijn faam als heilige en martelaar voorgoed bevestigde. De leiders van de politieke partij der trabalhadoros (werknemers), waartoe Vargas behoorde, deelden tijdens een daags na de begrafenis belegde verkiezingsbijeenkomst bidprentjes uit: Heilige Getúlio Vargas, bid voor ons. Een passage uit het politieke testament van Vargas: ‘Ik heb gestreden tegen de uitbuiting van Brazilië. Ik heb gestreden voor het volk. Ik heb u mijn leven gegeven, nu offer ik u mijn dood... en verlaat dit leven om de geschiedenis in te gaan.’ Een dergelijke taal doet de Braziliaan smelten.

In 1956 verschijnt de volgende grote figuur op het Braziliaanse politieke toneel: Juscelino Kubitschek. Deze arts en gouverneur van Belo Horizonte zal om drie redenen in de geschiedenis van Brazilië bekend blijven.

Zijn devies was: ‘In vijf jaar vijftig jaar vooruit’ en hij begon met geweldige industrialisa-tieplannen, het aanleggen van een gigantisch wegennet en het in productie brengen van energiebronnen.

Zijn tweede actie was het uitvoeren van een oud plan, namelijk het bouwen van een nieuwe hoofdstad in het centrale deel van Brazilië. Binnen een tijd-perk van vijf jaar verrees een miljoenenstad als een stedenbouwkundig monument, waarin ook het nieuwe bestuurscentrum gevestigd werd.

Maar dit alles kostte geweldige sommen geld en dat is de derde reden waarom Kubitschek bekend zal blijven. Hij stortte Brazilië in een diepe financiële afgrond door het aangaan van gigantische buitenlandse leningen. Bij zijn aftreden schimpten zijn tegenstanders: Geen vijftig jaar vooruitgang in vijf, maar veertig jaar inflatie in vier jaar. Geen van zijn opvolgers kon dit financiële probleem oplossen. Een kort democratisch experiment volgens Europees model mislukte. Maar dat is geen wonder want men moet zich eens coalitiebesprekingen naar Nederlands model voorstellen, maar nu gevoerd door Braziliaanse heethoofden. Er volgde een periode van kabinetscrises, stakingen en onrust in de landelijke gebieden.