De meeste echtscheidingen vinden al binnen één jaar na de huwelijksvoltrekking plaats. De voornaamste reden (2/3 van de gevallen) is dat jonggehuwden per definitie bij een van de ouders gaan wonen. Deze mogen zich, zéker als het echtpaar nog zo jong is, graag met het huwelijk bemoeien. Vaak zijn ze het niet eens met de keuze van hun zoon of dochter, wat de verstandhouding ook al niet ten goede komt. Verder is het grote aantal verstands- en schijnhuwelijken een belangrijke oorzaak.

Een eigen huis na het huwelijk is voor de meeste Cubanen niet weggelegd. Een stukje grond kopen is al bijna onmogelijk, een huis erop bouwen is nog veel ingewikkelder, even afgezien van de financiële kant van de zaak. Verder is het economisch motief een veel voorkomende echtscheidingsoorzaak.

Het ontbinden van een huwelijk is op Cuba ook al eenvoudig. Als beide echtgenoten het erover eens zijn, gaat men samen naar een notaris, betaalt een klein bedrag (ongeveer 4 euro) en 10 dagen later is de scheiding definitief en wordt in de burgerlijke stand ingeschreven. Als een van de echtgenoten wil scheiden dan is eveneens de gang naar het bureau van de burgerlijke stand noodzakelijk. De huwelijkspartner wordt opgeroepen om de papieren te ondertekenen (ongeacht of die het ermee eens is of niet).

Als deze na drie oproepen nog niet is verschenen, gaat degene die het huwelijk wil ontbinden met drie getuigen naar de burgerlijke stand. De getuigen verklaren dat van een echtelijke samenwoning geen sprake meer is en het huwelijk is daarmee, óók weer tegen betaling van ongeveer 4 euro, ontbonden. Alimentatieverplichtingen zijn nauwelijks aan de orde, niemand heeft geld om die na te komen. Zorgplicht voor eventuele kinderen bestaat echter wel.