Volkeren

In Gambia leeft een vijftiental verschillende volkeren die tezamen ongeveer dertig verschillende talen spreken. Overal wordt Engels als voertaal gebruikt, óók handig voor de communicatie tussen de volkeren onderling, of zelfs binnen één bepaald volk.

Behalve de taal van het volk en Engels, spreken ook velen de taal van de Wolof. Dit vindt zijn oorsprong in het feit dat de Wolof een belangrijke stempel gedrukt hebben op de handelsbetrekkingen tussen West-Afrikaanse landen onderling en de rest van de wereld. De vestigingsplaatsen zijn bij de beschrijving van de volkeren bij benadering aangegeven.

Met name de Jola leiden een zwervend bestaan en komen in vrijwel geheel Senegambia voor, soms in uiterst kleine nederzettingen die vaak tijdelijk zijn. De volkeren leven tegenwoordig gebroederlijk naast elkaar. Dat is wel eens anders geweest. Oorlogen tussen de verschillende volkeren behoren tot het verleden.Een enkele keer wil het nog wel eens tot kleine schermutselingen komen, meestal als gevolg van onenigheid over bouwgrond of weidegebied.

In de toeristengebieden komen hoofdzakelijk Wolof en Mandinka voor. Andere volkeren aan de kust spreken ten minste een van die talen.

Enkele cijfers met betrekking tot het deel dat een volk uitmaakt van het Gambiaanse volk:

Mandinka: 42%; Fula 18%; Wolof 16%; Jola 10%; Serahuli 9%; Serer 2%; Aku en Manjago elk ongeveer 1%.