Geschiedenis

De Prehistorie

De vroegste bewoners van deze streken kwamen waarschijnlijk ca. 500.000 jaar geleden vanuit Afrika naar Europa. Wanneer zij de Ardèche bereikten, is niet bekend, maar het staat wel vast dat er ruim een kwart miljoen jaar geleden al mensen door dit gebied zwierven. Het is een misvatting om aan te nemen dat dit een soort aapmensen betrof. Wat aanleg en intelligentie betreft verschilden ze waarschijnlijk niet zoveel van de moderne mens. Wel leefden ze heel anders. Ze trokken in kleine groepjes door een ongerept oerlandschap, verzamelden vruchten en wortels en jaagden op dieren. Behalve herten, reeën en rendieren stonden ook jonge neushoorns op het menu. Tijdens hun tochten bivakkeerden ze in tijdelijke kampplaatsen, waar ze hun buit slachtten en opaten. Ze maakten er gereedschap van vuursteen, been en hout. Bewerkte vuurstenen voorwerpen, fossiele botten van zoogdieren en teruggevonden kampplaatsen uit de oude steentijd vertellen hun levensverhaal.

Lees meer

In december 1994 daalden enkele amateurarcheologen af in een grot in Vallon-Pont-d'Arc in de Ardèche. Na enkele ogenblikken stuitten ze op ruim 200 prehistorische rotstekeningen. De aangetroffen tekeningen van dieren en symbolen bleken 17.000 tot 20.000 jaar oud en stammen uit de laatste ijstijd. Zeker is dat de prehistorische 'kunstenaars' zelf niet in deze grotten leefden. Waarvoor ze deze grotten dan wel gebruikten en waarom ze de wanden ervan beschilderden, is een raadsel. Er zijn echter wel enkele theorieën over opgesteld, zoals de beeldmagie-theorie van Abbé Breuil. Volgens deze theorie meende de prehistorische mens dat hij macht over dieren kreeg als hij ze uitbeeldde. Het tekenen van prooien zou succes tijdens de jacht garanderen. Dit verklaart ook waarom er geen mensen op de schilderingen voorkomen. Maar waarom zijn er dan ook dieren geschilderd waar niet op werd gejaagd, zoals uilen, panters en leeuwen? Bovendien zijn er weinig afbeeldingen van rendieren, de voornaamste jachtdieren in de ijstijd. Volgens André Leroi-Gourhan waren de grotten een soort heiligdommen, waarin men via rituelen het voortbestaan van de wereld wilde verzekeren. De afgebeelde tekens en dieren in de grotten zouden symbolen van het mannelijke en het vrouwelijke zijn, die samengevoegd het voortbestaan van het leven verzekeren. Anderen menen dat de afgebeelde dieren symbool staan voor verschillende familiestammen. Volgens Australische onderzoekers zijn de rotsschilderingen droombeelden van priestertovenaars die op deze wijze de jacht voorbereidden. Zeker weten de onderzoekers echter niets. Waarom staan er overal handafdrukken in de grotten? Is het de handtekening van de schilder of moeten zij onbevoegden buiten de grotten houden? Zijn het symbolen van het vrouwelijke of wilden de schilders alleen maar de kleuren testen? Niemand die het weet. Wat wel vaststaat, is dat u het nieuwe museum bij de grot in Vallon-Pont- d'Arc indien mogelijk moet bezoeken, want ook uw stamboom loopt via deze schilders! In de Ardèche zijn nog veel meer sporen gevonden uit de jonge steentijd.