De busrit van Chinandega naar Corinto neemt vijftig minuten in beslag en je passeert daarbij na twintig minuten El Realejo, de plek waar de havenplaats eerst gevestigd was. Na nog eens tien minuten wordt het dorpje Basculo aangedaan. Na vijfendertig minuten (20 km) zie je rechts Paso Caballo, een lang en mooi strand met een rij uitspanningen. De plek om te genieten van al het lekkere dat de zee hier te bieden heeft en natuurlijk van ijskoud bier. Ook voor de plaatselijke bevolking is dit een geliefd oord en het is in de weekenden dan ook drukker dan doordeweeks. Vermijd de verlaten stukken strand; berovingen komen voor. De bus van en naar Corinto passeert iedere vijftien minuten en de laatste vertrekt van daar om 18.00 uur. Je kunt ook een microbus aanhouden.

De uiteindelijke stop is het Texacobenzinestation in het centrum van Corinto. Hiervandaan loop je in één blok rechtuit en één blok rechtsaf naar het Parque Central.

Puerto de Corinto

Puerto de Corinto is de belangrijkste cargohaven van Nicaragua. Zeventig procent van de voornaamste exportproducten koffie, bananen en suiker wordt hier verscheept. Ooit liep een treinspoor van El Sauce, vlakbij Estelí, naar Corinto. De koffie die in het hoogland werd geproduceerd, verplaatste men zo in een relatief snel tempo naar de haven. Op het Parque Central ligt het kleine museum ‘Alfonso Cortes’waar nog enkele overblijfselen uit deze tijd te zien zijn. De openingstijden: op maandag t/m vrijdag van 7.30 tot 12.00 en van 13.00 tot 18.00 uur.

Op het plein is bijna alles in de kleuren blauw en wit uitgevoerd. Zo ook het vuurtorentje Torre del Centenario, een herinnering aan het honderdjarig bestaan van de stad.

Vier blokken vanaf het Parque Central ligt de kust met daaraan enige restaurantjes die uiteraard gespecialiseerd zijn in vis. Het best aangeschreven staat restaurante Costa Azul, ernaast ligt het gezelliger aandoende El Peruano. Dit is ook de plek om een lancha naar het naburige Isla del Cardon te regelen. Nicaragua´s grote poëet Darío deed er in 1908 inspiratie op voor zijn beroemde gedicht ´Margarita, está linda la Mar’. Een migratiekantoor zit in het vierde blok vanaf de bushalte, richting het dok. Het is 24 uur per dag geopend en je kunt hier je visum met 30 dagen verlengen voor C250.

Op het plein vind je Cyberplus, een internetcafé met fax- en telefoonservice; C12 voor een uur surfen; op maandag t/m zaterdag open van 8.00 tot 22.30 en zondags van 17.00 tot 22.00 uur. Twee blokken verderop zit hospedaje Luvy, een keurig gasthuis waar men kamers verhuurt met twee bedden en fan voor C90; gemeenschappelijk sanitair; 9342-2637. Een andere, goedkopere optie is Hospedaje Vargas, één blok vanaf de bushalte. Het postkantoor bevindt zich op de hoek tegenover het migratiekantoor. In hetzelfde blok, op de andere hoek, zitten filialen van de banken BanPro en Bancentro. Bij de laatste kun je ook travellercheques inwisselen.

Puerto Morazán

Een twee uur durende busrit over een ongeasfalteerde weg voert je naar het vissersdorpje Puerto Morazán. Je passeert daarbij maïsvelden, bananenplantages en heel veel suikerriet. Onderweg wordt de gemeenschap Tonala aangedaan.

Puerto Morazán ligt tegen de heuvel Wuiriri en aan het natuurreservaat Estero Real dat bestaat uit een uitgestrekt mangrovegebied. De vriendelijke en open bevolking leeft voornamelijk van visserij en garnalenkwekerij. Vooral dat laatste is in strijd met de bescher-ming van het reservaat. De aanleg van de grote bassins (pillas) waarin men de garnalenlarven uitzet, gaat ten koste van de mangrovewouden. En die zijn juist een belangrijke schakel in het ecosysteem. Daarnaast gebruikt men chemicaliën als de garnalen ziek zijn. Anderzijds trekken de inkomsten uit de kwekerij de 2200 inwoners voor een deel uit de armoede. De voortplanting van garnalen in gevangenschap is nog steeds niet mogelijk. Men vangt de larven in het wild en kweekt ze daarna op in de bassins gedurende een cyclus van honderd dagen. De uiteindelijke ‘buit’ weegt zo´n 12 à 13 g per stuk.

Loop vanaf de bushalte richting de heuvel over de brug en sla vervolgens linksaf. Na ongeveer vijf minuten lopen, zie je links een geïmproviseerd bruggetje over een modderpoel dat leidt tot een van de garnalenbassins. De uitgestrekte waterpartij ligt er vredig bij tussen de mangroven. Over een tochtje per lancha door het reservaat waarbij je ook een garnalenkwekerij kunt bezoeken, valt te onderhandelen met een van de booteigenaars. Men rekent C100 voor een half uur benzine. Tijdens de tocht kun je veel vogelsoorten spotten waaronder de zilverreiger. Opvallend tijdens een wandeling door het dorp zijn de vele houten huizen met rieten daken en de vrolijk rondscharrelende varkens. Er zijn geen hospedajes maar een maaltijd en drankje kun je op meer plaatsen krijgen.

El Viejo

Het levendige stadje El Viejo heeft een klein maar gezellig Parque Central en dito hoofdstraat. Naast het plein ligt de overdekte markt waar je ook kunt koffiedrinken en eten. Blikvanger is de Basilica a la Inmaculada -Concepción de Maria met zijn monumentale entree. Hier wordt ieder jaar op 6 december het zilverwerk van de Maagd gepoetst, de Lavada de la Plata, een nationale gebeurtenis en feestdag. In 1562 bracht Pedro de Ahumada het heiligenbeeld vanuit Spanje naar El Viejo. In de vensters van de kerk is haar geschiedenis in smeedijzer te lezen. Let op het houten plafond en het met zilver bewerkte altaar. In 1996 is de kerk tot basiliek verheven.

De eigenlijke patroonsdag van de Maagd is 8 december maar er zijn ook ieder jaar feesten rond 16 augustus voor San Roque. Deze kan men wat uitbundiger vieren, lees ‘met meer drank gepaard laten gaan’, dan de belangrijke nationale dagen rond de Heilige Maagd.

Hostal San Joaquin ligt twee blokken noord vanaf de basiliek, op de hoek. Men heeft eenvoudige kamers met gemeenschappelijk sanitair voor C50 en C75 voor twee personen; met douche en toilet voor C75 en C100 voor twee personen; voor een extra bed vraagt men C25. Er is ook een dormitorium met zes bedden; C40 per nacht. In het weekend kan de tegenoverliggende discotheek wat geluidsoverlast geven.

Twee blokken noordwaarts van de bushalte, één blok oost, in de eerste straat rechts ligt Hostal San Marino. Een hotelletje waar men de kamers niet alleen verhuurt om te overnachten maar dat er verder verzorgd uitziet. Als je vroeg wilt slapen zijn de weekeinden minder geschikt want dan er is ook een disco. Een kamer met douche, toilet en fan kost voor één persoon C60 en voor twee personen C80; kamers met daarbij tv en airco kosten C120 per nacht.

Het restaurant bij zwembad Piscina Olimpica is dagelijks geopend van 11.00 tot 22.00 uur. Op donderdag t/m zondag wordt er een disco gehouden waarvoor de entree op zaterdag C25 en op zondag C15 is. Het zwembad is alleen in de maanden november t/m mei, in het weekend open van 9.00 tot 17.00 uur; entree C20.

Discoteca Tezoatega is volgens kenners de gezelligste van de stad en deze half overdekte dans- en drinkgelegenheid is de hele week open; op donderdag t/m zondag van 8.00 tot 2.00 uur. Op speciale avonden is de entree C25.