Hotel restaurante Los Zorros ligt vanaf El Viejo een busrit van één uur en 45 minuten verderop, vlak na het dorpje Jiquilillo. Vraag de chauffeur of hij daar wil stoppen. Het hotel heeft cabañas onder palmbomen aan het water van het Reserva Natural Estero Padre Ramos. Deze tropische rivierdelta mondt uit in de Pacifische Oceaan. Hier leven meer dan honderd diersoorten waaronder vooral veel vogels en drie typen zeeschildpadden. Het natuurreservaat heeft een bezoekerscentrum in de gemeenschap Padre Ramos, een half uurtje wandelen vanaf Los Zorros. Hier vind je informatie over de delta. Ook kan men je inlichten over tochtjes per lancha door de kanalen waarbij je eventueel nog een gemeenschap bezoekt of gaat zwemmen (± C500). Als je na dit centrum doorloopt en vervolgens linksaf slaat, passeer je de typerende huizen met rieten daken tot de grond en uiteindelijk kom je uit bij de schitterende monding waar het water van het mangrovegebied in de Pacific stroomt. Zeeschildpadden leggen van november tot februari hun eieren op het strand bij communidad Venecia. Voor meer informatie; Asociacion Selva, 6 cuadras al oeste, 1 cuadra al sur y ½ cuadra al oeste, El Viejo. 9(505) 884-9156. www.apcomanejo.com, [email protected].

Vanaf Los Zorros is het maar vijf minuten lopen naar het brede en uitgestrekte kuststrand aan de andere kant van de weg. Het hotel heeft een boot waarmee je de aangrenzende mangroven van het reservaat kunt ontdekken. Naast gasten huisvest men ook konijnen, eenden en honden. Eenvoudige cabañas kosten C150 per nacht; gemeenschappelijk toilet en wasgelegenheid liggen ertegenover. Zorg voor een muskietennet of anti-muggenspray. Voor gemiddeld C80 serveert men kip, vlees of vis. Er gaan regelmatig bussen naar Chinandega. In een half uur rijden ze naar de hoofdweg. Hier kun je op een willekeurige bus stappen die je verder in noordwestelijke richting voert.

Potosí

Vanaf de hoofdweg bij Jiquilillo kun je de bus naar Potosí nemen. Het is een tocht van tweeënhalf uur en na het plaatsje El Congo is de weg ongeasfalteerd. Potosí is een goede uitvalsbasis voor de beklimming van de Cosigüina. De laatste, enorme uitbarsting van deze vulkaan was in 1835. De as daalde neer tot in Mexico. Vanaf de kraterrand op 850 m hoogte heb je een geweldig uitzicht over het schiereiland Cosigüina en het groene kratermeer ruim 300 m lager. Je kunt onder begeleiding aan de binnenkant van de krater afdalen. Hiervoor gebruikt men touw en de afdaling kost ongeveer vijf uur. Beneden ligt een klein strandje. Sommige gidsen beweren dat het niet pluis is om hier het water in te gaan. Er zouden vreselijke beesten onder het wateroppervlak leven. Op de rand staan ook de schamele overblijfselen van een sandinistenpost uit de oorlog. Vanaf deze plek loop je rechtsom in een uur naar een uitkijkpunt. Hier heb je uitzicht op de Golf van Fonseca, El Salvador en Honduras.

Er is geen eenduidige weg naar de top en de flanken zijn dichtbegroeid. Je maakt de drie uur durende klim het beste met een gids. Die kan met een machete of kapmes de weg vrijmaken. Onderweg kun je de nationale vogel, de guardabarranco, tegenkomen. Je wandelt onder hagen van flor amarillo (gele bloem) door en je passeert velden vol met sesamplanten. De gids uit Potosí vraagt C150 voor zijn begeleiding. Voor C180 rijd je te paard naar een punt vanwaar het nog maar twintig minuten klauteren is naar de kraterrand.

Bij Potosí ligt op vijf minuten loopafstand, na de post van Fundacion Lider, een uitgestrekt zwart lavastrand. Het water is er rustig en je hebt een mooi uitzicht op Honduras. Er zijn twee mogelijkheden om te overnachten. De eerste is een rij ruime schuurtjes naast Bar-Restaurante Gilmari. Doordeweeks is het er na 22.00 uur rustig maar in de weekenden zul je de muziek ongetwijfeld tot na twaalven horen. Men vraagt C50 voor een vertrek en er is sanitair bij de eigenaar.

Rustiger ligt de pulpería van Marie José, tegenover het Centre Salud. Zij heeft één ruime kamer met twee losse bedden voor C100 en zes hangmatten voor C16 per nacht. Wasgelegenheid en toilet zijn in de tuin.

Het dorp heeft twee goede comedores en bussen vertrekken vanaf het kruispunt in het ‘centrum’. Bussen naar Chinandega gaan regelmatig vanaf de vroege ochtend tot drie uur ’s?middags. De rit naar El Rosario duurt een uur en deze bus passeert vier keer per dag waarvan de laatste twee om 13.00 en 16.00 uur. Ben je van plan in de middaguren te vertrekken dan is er dezelfde dag geen weg terug.

El Rosario

Vanuit El Rosario kun je de vulkaan Cosigüina aan de noordkant beklimmen. Er zijn geen hospedajes in dit dorpje maar het park ranger’s station heeft slaapplaatsen voor reizigers.

Cosigüina

Vanuit Chinandega gaat er een bus naar het plaatsje Cosigüina. De bussen naar El Rosario of Potosí passeren hier. Na ruim drie uur stopt deze bus bij Hostal Hacienda Cosigüina, ook de enige overnachtingsmogelijkheid in deze gemeenschap. Vanhier kun je de omgeving verkennen, de Cosigüina beklimmen of paardrijden in de wetlands. De achttiende-eeuwse hacienda is mooi en de enthousiaste eigenaar is er met recht trots op. Luís Rafael stamt af van Baskische boeren die deze boerderij in 1775 hebben gebouwd. Zelf is hij nog steeds actief in het boerenbedrijf. Niet meer in de veeteelt zoals zijn voorouders maar in de verbouw van pinda’s en cashewnoten. Het woongedeelte van het pand is helemaal opgeknapt en ingericht als hotel. Het heeft sfeervolle, ruime kamers met gemeenschappelijke badkamers voor $25 en $40 voor twee personen. Op zolder is een dormitorium ingericht met acht bedden. Per bed, per nacht vraagt hij $20. Je kunt van de kaart eten of $15 per dag betalen voor drie overdadige en uitstekende maaltijden. De veranda is gezellig gemaakt met zitjes en hangmatten en je hebt er uitzicht op de fraai aangelegde tuin. Luís Rafael spreekt goed Engels en doet er alles aan om het zijn gasten naar de zin te maken. Met alle plezier geeft hij je een rondleiding door het agrarisch bedrijf.

Een paardrijtocht van drie uur door de wetlands kost $15. In het regenseizoen komt het water je daarbij soms tot boven de knieën. Voor een tocht naar de vulkaan rekent men $20 en je wordt in anderhalf uur met een terreinwagen tot onder de rand van de krater gebracht. Vanaf daar duurt de klim naar boven nog twintig minuten. De beloning is een spectaculair uitzicht op het kratermeer, het schiereiland Cosigüina en na een wandeling, Honduras en El Salvador. www.haciendacosiguina.com.ni.

Punta Ñata

Punta Ñata is bereikbaar met de rechtstreekse bus vanuit Chinandega. Je kunt deze bus ook nemen bij een van de afslagen op de route. De weg is niet geweldig en na de afslag bij het dorpje Cosigüina wordt het nog minder. Vanaf deze afslag is het nog twee uur rijden naar de laatste bushalte van Nicaragua’s noordwestkust. Je komt aan op het terrein van een grote pindafarm. Hier is een pulpería waar men voor comida corriente en drankjes kan zorgen. Na een wandeling van vijftien minuten door de pindavelden, kom je bij een indrukwekkende klif. Deze vormt de uiterste rand van het land in het noordwesten. Er zijn enige uitzichtpunten op de kust van El Salvador, Honduras en de steile wanden van de klif. Ze rijzen majestueus op vanaf het strand beneden. Je kunt in anderhalf uur naar het strand van het naburige Tiwilotada wandelen. Hier is het allemaal van onderaf te zien. Of je loopt in dezelfde tijd door de pindavelden naar de andere kant voor een klauterpartij naar beneden. Vraag iemand uit de gemeenschap om je de weg te wijzen. Er zijn geen echte hospedajes maar Maria Dolores heeft een tweepersoons logeerbed achter een gordijn in haar huis. Er is een sobere wasplaats en plattelandstoilet. Vergeet niet om haar daar iets voor te geven.