Trinidad, de hoofdstad van Beni, is een typische tropische stad omgeven door savannes. Twee belangrijke Amazonerivieren stromen rond de stad, de Río Ibare en de Río Mamoré, en hierdoor is Trinidad het vertrekpunt voor indrukwekkende riviercruises door het Boliviaanse Amazonegebied. De stad zelf is, zoals zoveel steden in Bolivia, aangetast door de armoede en daarnaast de watersnoodrampen, maar heeft desalniettemin toch enige toeristische attracties. De centrale plaza is de plaats waar de mensen elkaar vooral in de namiddag ontmoeten en waar het wemelt van de motorfietsen. Wat opvalt in Trinidad zijn de afvoerkanalen die rondom ieder huizenblok lopen. Deze zijn nodig vanwege de zware regenval tussen november en mei.

Geschiedenis

La Misión de la Santísima Trinidad werd in 1686 gesticht door de jezuïetenpriester Cipriano Barace, boven een loma (kunstmatige heuvel) bij de oever van de Río Mamoré. De jezuïeten introduceerden ateliers om katoen te weven en installaties om suikerriet te verwerken. Door de jaarlijkse rivieroverstromingen werd in 1769, twee jaar na de verbanning van de jezuïeten, de nederzetting verplaatst naar de huidige ligging. In 1842 werd Trinidad hoofdstad van de provincie Moxos. In de tweede helft van de 19e eeuw bloeide de economie op; eerst zorgde de ontdekking van kina, gebruikt als medicijn tegen malaria, voor een economische boom. Later bracht de rubberindustrie, met ondernemers als Antonio Vaca en Nicolás Suárez uit Santa Cruz, rijkdom aan de stad. In de twintigste eeuw raakte Beni in de vergetelheid door zijn geïsoleerde ligging want er waren geen wegen of verbindingen met de rest van Bolivia. In 1926 had echter de vliegmaatschappij Lloyd zijn eerste vlucht naar Trinidad en haalde Beni enigszins uit zijn isolement. Als gevolg van de landbouwhervormingen in 1952 kreeg een deel van de bevolking door de regering land toegewezen, dat vooral voor de veeteelt werd gebruikt. Pas in 2000 kwam de weg naar Santa Cruz tot stand en raakte het gebied meer geïntegreerd met de rest van het land.

Bezienswaardigheden

Het centrale plein, Plaza Gral José Ballivián, komt in de namiddag tot leven wanneer de lokalen elkaar hier ontmoeten en de motorfietsen, het geliefde plaatselijke vervoermiddel, het straatbeeld overheersen. Aan de zuidkant van het plein staat de Catedral. In 1923 werd de oude jezuïetenkerk gesloopt om plaats te maken voor deze moderne kathedraal. De kathedraal is in neoromantische stijl gebouwd en is geïmiteerd door diverse kerken in het departement. Tegenover de kathedraal bevindt zich het standbeeld van José Ballivián, de stichter van Beni. In het midden van het plein staat de Fuente de Agua (waterbron) en beeldt de etnische groepen van het departement en de lokale fauna en flora uit. Rond de plaza staan de belangrijkste gebouwen van de stad zoals Prefectura (prefectuur), Club Social, dat nu een familierestaurant is en Palacio de Justicia. Op de noordoosthoek van het plein ligt de voormalige rubberfabriek van de broers Suárez, een gebouw uit 1919 dat typerend is voor de periode van de rubberboom in het begin van de 20e eeuw. Tegenwoordig huisvest het een school.

In de Casa de la Cultura del Beni, Av Santa Cruz en Antonio Vaca Diez, spelen zich de belangrijkste culturele activiteiten van de stad af en het gebouw heeft bovendien een bibliotheek. De Centro Artesanal, José Bopi, demonstreert traditioneel handwerk van de Moxoscultuur met onder andere maskers die gebruikt worden tijdens belangrijke festiviteiten. La Plaza Doris Natusch de Durán is een attractief plein vol met muurschilderingen, ontworpen door de gelijknamige vrouw, ter nagedachtenis aan haar man. De schilderingen bevatten elementen van het landschap, de cultuur en de geschiedenis van Beni.

Iets verder uit het centrum, bij de Universidad Technica del Beni ligt Museo Ictícola dat zich richt op het conserveren en tentoonstellen van 400 vissoorten uit de rivieren en lagunes van het Amazonegebied.

Een andere interessante tentoonstelling biedt Museo Etno Arqueológico del Beni ‘Kenneth Lee’, Av Ganadero, 94624519. geopend ma.-vr., 8-12, 14-18 uur en op telefonisch verzoek in het weekend. Het museum is gewijd aan de precolumbiaanse Moxoscultuur van Beni, waarvan men 5000 jaar oude vondsten heeft gedaan met archeologische stukken zoals ceremonieel aardewerk en maskers, keramieken gereedschappen en urnen. Daarnaast zijn er voorwerpen die lokale indianen tegenwoordig gebruiken zoals kostuums, jachtwerktuigen, muziekinstrumenten en maskers Er zijn foto’s met uitleg over de met uitsterven bedreigde etnische groeperingen in Beni en het museum beschikt over video’s over de Moxoscultuur. Het park rond het museum vormt een model van een loma (kunstmatige heuvel), zoals die er duizenden jaren eerder heeft uitgezien met kanalen, aquaducten en lagunes.

De theorieën van Kenneth Lee

Deze Amerikaanse geoloog heeft jarenlang onderzoek gedaan naar de Moxoscultuur. Hij schiep theorieën over hoe dit volk, door middel van een enorme hoeveelheid mankracht, tussen 800 v. Chr. en 1600 na Chr. enorme ingenieus aangelegde waterwerken wist te bouwen. Deze bestonden uit 20.000 kunstmatige heuvels, loma genoemd, die een hoogte van 20 m konden bereiken en de mensen een veilig onderkomen boden tijdens de jaarlijkse overstromingen. Op de heuvels werden huizen gebouwd, rituelen gehouden (er is ceremoniële keramiek aangetroffen) en doden begraven. Daarnaast waren er camellones, opgehoogde terreinen die gebruikt werden om gewassen te kweken zoals katoen, pepers, maïs, bonen, aardappelen en yuca (maniok). Kanalen voerden water aan voor de irrigatie van landbouw en daarnaast dienden ze om water af te voeren bij de jaarlijkse overstromingen. Verder waren er terraplenas, dijken die de diverse lomas onderling permanent verbonden en zorgden voor bescherming van de landbouwterrassen. Ten slotte bestonden er talrijke lagunes die dienden als waterreservoirs en als plaats om vissen te kweken. Men gebruikte bij de landbouw tarope, een snelgroeiende waterplant, die gebruikt werd als zeer nuttige mest. Door toepassing van dit revolutionaire systeem van land- en waterbouwsystemen domineerden de Moxos de koers van de rivieren en wisten zo overstromingen van hun landbouwgebieden te voorkomen. Ze konden daardoor hun bevolking van voldoende voedsel voorzien, zowel in de droge als regentijd met de vele overstromingen. Dit is tegenwoordig een actueel onderwerp want door de enorme regenval als gevolg van La Niña (een koude golfstroom in de Stille Oceaan) heeft Bení in zowel in 2007 als 2008, tijdelijk voor een vierde deel onder water gestaan. Hierbij zijn hele dorpen, vee- en landbouwgebieden voor altijd verloren gegaan. Mensen vluchtten naar de historische lomas en men overweegt nu om opnieuw huizen te bouwen op deze hogergelegen plaatsen.

Festiviteiten

Mei/ juni, La Fiesta Grande de la Santísima Trinidad (Chope Piesta). Dit feest is een eerbewijs aan de stichting van de stad in 1686 en aan Santísima Trinidad, een belangrijk symbool van het katholieke geloof. Hierbij worden belangrijke lokale volksdansen uitgevoerd zoals Danza del Machetero (de dans van de suikerrietwerker) en vinden traditionele spelen plaats zoals Jocheo de Toros, waarbij eerst stieren geprovoceerd worden en vervolgens een rodeo plaatsvindt. Daarnaast is er het spel Palo Encebado, waarbij een paal van 30 cm doorsnede en een hoogte van 30 m bedekt met vet, beklommen wordt. Boven in de paal hangt de hoofdprijs voor de winnaar. Alle activiteiten vinden plaats onder begeleiding van muziek en dansen.

Augustus/ september, Caravana Turismo Aventura. Een avontuurlijke motorrally van negen dagen door Beni en Santa Cruz, die onder andere de jezuïetenmissies en de Pantanal aandoet. Het doel is om toeristische publiciteit te geven aan deze mooie, maar afgelegen gebieden. Onder de 200 deelnemers zijn veel buitenlanders.