Dit 17e-eeuwse fort, dat op een schiereiland aan de ingang van de Río Dulce staat, werd door de Spanjaarden gebouwd om zeerovers tegen te houden. De beruchte piraat Sir Francis Drake en zijn kornuiten waren tijdens hun rooftochten op zoek naar kostbare producten als cacao, indigo, zilver en goud. Hiervoor zeilden zij de Río Dulce op tot ze in het meer van Izabal terechtkwamen. Langs de hele Atlantische kust hadden de Spanjaarden last van de piraten en daarom bouwden ze het fort van San Felipe de Lara dat in 1652 gereedkwam. De naam van het fort is een vermenging van de namen van de opdrachtgever, Philips II, en de architect, de Lara. Ondanks de kanonnen en de zware ketting over de rivier kon men de piraten niet verhinderen het gebied binnen te dringen. De Engelse piraat Sharpe stak het fort in 1686 in brand waarna het in 1688 weer opgebouwd en uitgebreid werd. Dit herhaalde zich enkele malen totdat aan de piraterij een einde kwam. In 1957 werd het fort gerestaureerd en tot nationaal monument verklaard.