Het Mkomazi National Park werd reeds in 1951 aangewezen als wildreservaat op verzoek van Kenia, die hetzelfde deed met het aangrenzende Tsavo National Park. Tanzania had echter andere prioriteiten en het reservaat werd allerminst als zodanig behandeld. Iedereen kon doen en laten waar hij zin in had en dat resulteerde in een drastische vermindering van het wild. Jachtpartijen liepen soms uit op slachtpartijen en wat de jacht niet lukte werd door stropers gedaan. Het gevolg was dat vele diersoorten uit het gebied verdwenen.

In 1987 werd nog slechts 12% van de oorspronkelijke populatie geteld. Toen pas werd ingegrepen. Er werd een programma opgezet dat erin voorzag minimaal hetzelfde wildleven in de Mkomazi terug te brengen als oorspronkelijk het geval was. Er is nu een gebied waar de neushoorns dag en nacht worden bewaakt tegen (óók grensoverschrijdende) stropers en er wordt zelfs een poging gedaan om de wilde hond in het gebied te brengen.

Het vernieuwingsprogramma is zeer succesvol verlopen. Vooral op het gebied van de flora is een uniek gebied ontstaan. Bijna 90% van alle planten die in Tanzania voorkomen zijn in het reservaat te vinden, waarvan ongeveer 30% als uniek in de wereld wordt beschouwd.

Het herstel naar de oorspronkelijke staat nam even goed zo'n 20 jaar in beslag. Pas in 2006 werd het reservaat aangewezen als nationaal park.

Het park wordt weinig bezocht maar mede in verband met het bovenstaande is het een bezoek zeker waard, óók vanwege het schitterende landschap met de vele kopjes en de grote hoeveelheden baobabs en acacia’s.