Er zijn maar weinig dagen waarop je geen feestelijk religieuze of folkloristische activiteit kunt bespeuren; veel oudere wijken hebben een kerk waaromheen van alles wordt georganiseerd. De stad heeft een gezellig Parque Central waar oudere heren overdag koffie.drinken en keuvelen op de terrassen. Rijtuigjes bepalen, net zoals in Granada, mede het straatbeeld.

Ieder jaar op 19 september begint het feest van patroonheilige San -Jerónimo. Processies voeren de heilige door de stad en karikaturen maken van de stoet een kleurrijk gebeuren. Deze karikaturen hebben een oude oorsprong. Het was een manier van de inheemse bevolking om misstanden aan de kaak te stellen tijdens het koloniale bewind. En deze functie heeft het nog, alleen nu als kritiek op het hedendaagse overheidsbeleid. Opvallend zijn de aguizotes, mensen die als geraamte verkleed zijn of een doodshoofd dragen. Ze doen denken aan Halloween of de Días de los Muertos (Allerzielen) zoals dat in Mexico en Guatemala begin november gevierd wordt. Het feest wordt officieel afgesloten op 31 september, na de naamdag, maar op 7 oktober volgt nog een belangrijke processie. De festiviteiten gaan tot in de maand december door.

Opmerkelijk is het feest van San Lázaro vlak voor Pasen. Gelovigen uit heel Nicaragua komen samen in Iglesia Santa Maria Magdalena met...hun hond. De kerk in de inheemse wijk Monimbó is dan het middelpunt van een massa baasjes met extravagant uitgedoste honden. En dat alles als dank aan de heilige en zijn goede zorgen.

Bezienswaardigheden

Folklore en een keur aan artesanía vind je voornamelijk in de Mercado Viejo, de opgeknapte oude markt. Naast een postkantoor en restaurant Che Gris zijn er eetgelegenheden met een beperkt maar goed buffet. Op iedere donderdagavond tijdens de Noches de Verbenas voert men hier een folkloristische show op waarbij wordt gedanst op gitaar- en marimbamuziek. Ook kun je dan de typisch Nicaraguaanse Güegüense gadeslaan, een dans met maskers die onder andere een ezelskop en een Spaanse karikatuur voorstellen. Verder staan er diverse stalletjes met sieraden en comida typica. De dans- en muziekvoorstelling begint om 20.00 uur; de entree is C10. Vanaf de zuidoosthoek van het Parque Central in het tweede blok oostwaarts.

Meer onderdeel van het dagelijks leven is de halfoverdekte Mercado Nuevo. Slenter langs de kraampjes met zakken bonen en rijst, kruiden, vlees aan haken, vis en geniet van de alledaagse Nicaraguaanse bedrijvigheid; achter het busstation.

Loop je vanaf deze markt na de brug richting het Parque Central dan ligt in het tweede blok links Iglesia de San Miguel, waar levendige en dynamische heiligenbeelden opgesteld staan.

De negentiende-eeuwse Iglesia de La Asunción aan het Parque Central heeft een gevel met neoklassieke en barokke elementen. Het interieur is eenvoudig maar goed onderhouden.

Na het vijfde blok zuidwaarts vanaf het midden van het plein ligt de inheemse wijk Monimbó. Zes blokken west vanaf het plein, richting de malecón (kade), vind je het oude ziekenhuis San Antonio en het Clemente-stadion. Daaromheen liggen de huizen van families die hangmatten fabriceren. Loop eens binnen om te zien hoe de mensen bezig zijn met dit ambacht. De prijs wordt bepaald door het gewicht en men vraagt zo’n C380 voor 3,5 kg.

Achter het oude ziekenhuis, vlakbij het honkbalveld ligt de malecón, een favoriete verpoosplek van de lokale bevolking. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op het helaas vervuilde kratermeer van Masaya.

Aan het vijfde blok noordwaarts vanaf het midden van het plein ligt de kerk San Jerónimo in de gelijknamige wijk. Twee blokken verder noordwaarts en één naar het oosten ligt het voormalige treinstation.

In El museo y Galería de Héroes y Mártires zijn persoonlijke bezittingen en foto’s te zien van mensen uit Masaya. Ze zijn omgekomen tijdens het revolutiegeweld in de jaren zeventig en tachtig. Je kunt er ook andere zaken uit die periode zien. De galería ligt in het tweede blok noord vanaf het midden van het plein.