Terwijl kinderen keizerlijke zandkastelen op het strand bouwen, liggen hun ouders in hun badpak te luieren en kopen ijsjes van de vele straatverkopers. Langs de kust wemelen de straten van visrestaurantjes in de buitenlucht, schelpenwinkels en straatventers die hun waren verkopen. In de zomermaanden komt de kustplaats Beidaihe, zo’n 280 km van Beijing, tot leven als rijke Chinese families hier even komen uitrusten van het stadsleven. De meeste mensen komen hier voor het strand, de zon en de frisse lucht. Maar Beidaihe heeft veel meer te bieden dan zon en zand – verder van de kust vindt u oude tempels en bergparken.

Tegen het eind van de 19e eeuw werd Beidaihe van een klein vissersplaatsje getransformeerd tot een zomerverblijf voor de Europese diplomaten, missionarissen en zakenlieden uit Beijing en Tianjin. Tegenwoordig heeft het zijn poorten geopend zowel voor internationale als voor plaatselijke toeristen, die hier tijdens de warmste zomermaanden in drommen naartoe komen.

Beidaihe’s zandstranden strekken zich 10 km ver uit langs de Bohaizee. Hoewel de stranden in juli en augustus afgeladen vol zijn, is het nog steeds mogelijk een paar rustige baaien te vinden waar u aan de menigten kunt ontsnappen. De kustlijn is verdeeld in drie hoofdstranden: Middenstrand (Middle Beach; zhong haitïn), Oostberg (East Mountain; dong shïn) en Westerstrand (West Beach; xî haitïn). Van deze drie stranden is het Middenstrand (dat uit veel kleine stranden bestaat, van elkaar gescheiden door vooruitspringende rotsen) het populairst, en het is hier gemakkelijk om aan hapjes, drankjes en souvenirs te komen – en te worden bestookt door straatventers die armbanden en schelpen verkopen. Het Westerstrand is eender, zij het wat minder druk. Oostberg heeft lange stukken strand waar je kunt zonnen en wat privacy kunt vinden. De Tijgerrotsen (Tiger Rocks; laohu shí), in het centrale kustgebied, zijn een populaire ontmoetingsplaats bij de bewoners, waar ze vissen, vliegeren en zich ontspannen. Van een afstand zien de rotsen eruit als een groep tijgers die een bad in zee nemen. Het Duivennest (Pigeon’s Nest; gêzi wo) bij de Oostberg is een goede plek om de zon te zien opgaan, als ze langzaam boven de horizon rijst.

De Lianfeng Shan (liánfêng shïn) verheft zich 153 m boven zeeniveau en is bedekt met dennen en cipressen. Deze kleine berg heeft twee pieken naast elkaar en strekt zich uit tot aan de kust. Tot de attracties behoren paviljoens, wandelpaden en kronkelende bruggen. Het Zeezichtpaviljoen (Sea Viewing Pavilion; wànghai tíng) biedt fraaie uitzichten op de Bohaizee. Aan de voet van de berg ligt het Lotusstenenpark (Lotus Stone Park; liánhuïshí gongyuán), zo genoemd naar diverse rechtopstaande stenen in de vorm van een lotusbloem. Aan de noordkant van het park staat de Guanyin-tempel (guïnyîn sì). Het is niet ver van de binnenstad van Beidaihe, en de meeste plaatselijke hotels bieden directe pendeldiensten naar het park.

Als gevolg van Beidaihe’s betrekkelijke bekendheid en de menigten die het trekt zijn de stranden overvol geraakt. Het meer zuidelijk gelegen Nandaihe is ook een goed ontwikkeld toeristenoord, waar je onder meer kunt zandsleeën – sommige banen eindigen in het water.

Terwijl Beidaihe over de beste stranden beschikt, kan het naburige Shanhaiguan, een slaperig stadje met een bloedig verleden, op de beste historische bezienswaardigheden bogen. Het tussen de Bohaizee en het Yanshan-gebergte gelegen Shanhaiguan was tijdens de Ming-dynastie een militaire vesting en diende als een belangrijke pas in het oostelijk deel van de Chinese Muur. Het gold als een sleutellocatie in de verdediging van de oude hoofdsteden Beijing en Xi’an tegen invallen uit het noorden. Met haar oude stadsmuren, kleine hutongs en uitzichten op de Chinese Muur, die het Yanshan-gebergte inkronkelt of, in tegenovergestelde richting, naar de Bohaizee afloopt, roept de stad nog altijd een historische sfeer op.

De Eerste Pas onder de Hemel (First Pass under Heaven; tiïnxià dìyî guïn), ook bekend als de Oostelijke Pas of Shanhai-pas, was vroeger de laatste barrière die voorkwam dat de noordelijke stammen Beijing belaagden. Een inscriptie boven de gewelfde poort in grote Chinese karakters van 1,6 m hoogte, nagelaten door de Ming-kalligraaf Xiao Xian, luidt: “De Eerste Pas onder de Hemel”. De poort heeft een 12 m hoge muur en een toren van twee etages met twee daken die in 1381 gebouwd werd. In de toren zijn 68 schietgaten op het noorden, oosten en zuiden aangebracht, die boogschutters een duidelijk zicht op eventuele aanvallers bieden. In het poortgebouw vindt u een tentoonstelling van wapens, militaire uniformen en traditionele kostuums.

Vlak buiten de stad is de Oude -Drakenkop (Old Dragon’s Head; lao lóngtóu), waar de Chinese Muur de zee ontmoet. Dit is het oostelijkste punt van de Chinese Muur, waar een in steen gehouwen drakenkop eens de zee in keek. De oorspronkelijke muur werd in 1900 zwaar beschadigd door de strijdkrachten van de acht westerse mogendheden, maar in 1987 werd het gebied in zijn vroegere glorie hersteld. Tegenwoordig is het een belangrijk toeristenoord, compleet met een gerestaureerde stad, pagodes, torens en een klein museum – en zelfs een labyrint. De Oude Drakenkop, die zich 23 m in zee uitstrekt, wordt omgeven door mooie stranden, die alleen toegankelijk zijn als u een kaartje voor de bezienswaardigheid koopt. De plek is makkelijk te bereiken per bus of taxi, maar het is interessanter om de fiets te nemen of een hobbelig ritje met een auto-riksja te maken.