Shikoku is in grootte het vierde eiland van Japan en is daarmee de kleinste van de vier Japanse hoofdeilanden. Het eiland Shikoku is tussen de 225 km en bijna 140 km lang en tussen de 50 km en 150 km breed. Met 4,2 miljoen inwoners is het eiland ook aanzienlijk dunner bevolkt dan Honshu, Kyushu en Hokkaido. De meeste van deze inwoners wonen in het noorden, dicht tegen het hoofdeiland Honshu aan. Het uitgebreide zuidelijke deel van het eiland Shikoku is aanzienlijk dunner bevolkt. Het eiland wordt van oost naar west verdeeldt door een gebergte met als letterlijk hoogtepunt de 1982 m hoge berg  Ehime. Het gied kent goed ontwikkelde industriele regio's, maar ook uitgebreide vlaktes met rijst, het hoofdvoedsel van de Japanner. Verder verbouwt men tarwe, gerst en allerlei soorten fruit, waaronder druiven, perziken en citrusvruchten. De toegang naar het eiland werd mede bewaakt door het kasteel bij de haven van Takamatsu. Men wilde met name de toegang naar het heiligdom Kotohiragu bewaken, een van de grootste en oudste shintoheiligdommen van Japan, en de toegang naar de hoog gelegen tempel Shusseki. Bovendien liggen op het eiland Shikoku de beroemde 88 heilige tempels die door veel pelgrims worden bezocht. En natuurlijk wilde men niet iedereen toegang geven tot de gecultiveerde parels van Uwajima. Ander bezienswaardige kastelen met een defensieve taak waren het kasteel van Matsuyama, het kasteel van Tokushima en het kasteel van Kochi. Beroemd zijn de (ria)kusten in het Nationale Park Ashizuri-Uwakai. Dit nationale park bestaat uit twee delen: de kust die zich ten zuiden van Uwajima uitstrekt langs de Uwa Zee en het gebied rondom Kaap Ashizuri.