Als gevolg daarvan werd de haveningang geblokkeerd. Het heeft daarna meer dan vijftig jaar geduurd voordat Aveiro weer een vrije doorgang naar zee kreeg. Pas begin negentiende eeuw slaagde men erin die doorgang zo te verbreden en te beveiligen tegen verzanden, dat de stad zich als vissershaven weer illusies kon maken over een betere toekomst.

Intussen steeg het water in de delta van de Rio Vouga verder en zocht zich een weg in de dalen achter de hoge zandduinen. In de tijd van de Romeinen bevond zich hier al een klein binnenmeer. Nu vormt dit deltagebied een uniek waterlandschap dat wat schoonheid betreft iedereen zal verrassen.

‘Aveiro, het Venetië van Portugal’, heet het ergens in een toeristische folder. Dat lijkt wat overdreven gezien het feit dat de stad slechts door enkele kanalen wordt doorsneden. Maar toch heerst er een heel aparte, laten we zeggen Venetiaanse sfeer.

Langs het belangrijkste kanaal door de stad, het Canal da Cidade, staan statige patriciërshuizen en in het water liggen tussen witrode palen de gondelvormige moliceiros afgemeerd. Met deze platbodems wordt in de ondiepe lagune op een klein soort aal gevist en wier ‘geoogst’.

Voor dat laatste zijn op de voorplecht van de ranke bootjes twee ancinhos (soort ankers) bevestigd waarmee wier van de bodem van de lagune wordt geharkt. Wier wordt gebruikt als mest op het land.

Afgezien van de lokale visserij in de lagune, speelt Aveiro ook als zeevissershaven een belangrijke rol. Langs de oevers van het grillig gevormde binnenmeer met zowel brak als zoet water, liggen duizenden zoutpannen en omvangrijke rijstvelden.

Bezienswaardigheden

In het oude centrum van Aveiro staat op het grote Praça da Republica het standbeeld van Portugals meest befaamde ontdekkingsreiziger, Magalhães. In dit stadshart staan enkele interessante historische gebouwen, zoals het 18e-eeuwse gemeentehuis (Câmara Municipal), de uit dezelfde tijd daterende schouwburg (Paços do Concelho) en de Misericorde-kerk (Igreja Misericórdia), een kerk uit de laatste periode van de Portugese renaissance d.w.z. 16e eeuw; fraai is hier de volledig betegelde façade en het barokke altaar.

Aveiro’s trots is de oorspronkelijk 15e-eeuwse kathedraal (Sé) die in de 17e eeuw grotendeels is herbouwd – vandaar het uitgesproken barokke portaal. Voor de kathedraal staat het 16e-eeuwse Cruzeiro de São Domingos dat tot de mooiste kruisbeelden in Portugal wordt gerekend.

Niet ver van de kathedraal staat het Jezus-klooster (Convento de Jésus) dat eveneens uit de 15e eeuw dateert. Het is nu een gemeentemuseum. Het meest opmerkelijke is de grafkamer van de heilig verklaarde prinses Joãna. Zij was de dochter van koning Alfonso V en trad toen ze 20 was in bij de karmelietessen. Het verhaal wil dat ze achttien jaar later (in 1490) stierf als gevolg van aanhoudende zelfkastijding.

Haar opmerkelijke levensverhaal is terug te vinden op de prachtige tegeltableaus die in de kamer waarin ze leefde en stierf zijn aangebracht. In het museum is ook nog een geschilderd portret van haar te vinden evenals andere meesterwerken uit de Coimbra School, een groep schilders die zich in 16e eeuw groepeerde rond de gebroeders Castillo.

Veel mensen zullen bij een bezoek aan Aveiro hun tijd besteden aan een tocht over de lagune. En dat is zeker geen verloren tijd! Vanuit het Canal Central vertrekken rondvaartboten, maar u kunt ook zelf een boot huren en een schitterende tocht maken door de talloze kanalen waaruit dit binnenwater bestaat. Via het Canal de Ovar (wend de steven naar het noorden) kom je uit bij de comfortabele pousada die halverwege het schiereiland bij Torreira staat.

Verder strekken zich langs het hele schiereiland prachtige stranden uit. Op de punt van het schiereiland, in de buurt van de havenmonding, ligt het natuurreservaat Reserva Natural Dunas de San Jacinto.

Evenementen

Elk jaar tussen 25 maart en 25 april wordt er een grote jaarmarkt gehouden met tal van festiviteiten. Eén daarvan is het kiezen van de mooiste moliceiro, de traditionele Portugese gondel.