Sinds 1970 wijst de UNESCO biosfeerreservaten aan. Daaraan koppelt zij een trainings- en waarneemproject. Deze reservaten zijn ecosystemen waarin men conservering van natuurlijke bronnen in evenwicht brengt met ontwikkeling. Nicaragua heeft er twee.

La Reserva de la Biosfera Bosawás

Het biosfeerreservaat tegen de Hondurese grens herbergt het grootste beschermde tropisch regenwoud van Midden-Amerika. Sinds 1997 is het een Unesco biosfeerreservaat van 20.000 km2 en het beslaat 14% van het nationaal territorium. Binnen het reservaat vallen de gemeenten Wiwilí, Cuá-Bocay, Waslala, Siuna, Bonanza en Waspám. In het noordoosten gaat het voornamelijk om het gebied aan de Río Coco (Waspám). De hoogte van het gebied varieert van 30 meter boven zeeniveau bij de mond van de Waspukrivier, tot de 1750 meter hoge Kilambéberg. De temperatuur schommelt rond de 27º?C. Een van ’s?werelds grootste arenden, de harpij, komt hier voor. Deze vogel kan een vleugelspanwijdte hebben tot 220 cm. Ook de jaguar (Felis onca) en de poema (Felis concolor) laten zich hier zien. Hun favoriete prooi is de tapir.

La Reserva de la Biosfera Río San Juan

Dit reservaat ligt in het zuidoosten van het land, beslaat 18.340 km2 en zeven beschermde gebieden. Ook een deel van Lago Coci-bolca behoort hiertoe. Binnen de grenzen vallen tropische wouden, lagunes, getijdenmoerassen en delta’s, toevluchtsoord voor veel bedreigde dier- en plantensoorten. Het hoogste punt ligt op 850 meter. Bewoners zijn onder andere groene en rode papegaaien en tapirs.

Refugio de Vida Silvestre Los Guatuzos

Op de zuidelijke oever van Lago Cocibolca, tegen de grens met Costa Rica, ligt een prachtig wildreservaat. Het is onderdeel van het biosfeerreservaat Río San Juan. Los Guatuzos heeft tropisch regenwoud met zogenaamde ‘wetlands’ en is een belangrijke vogelbroedplaats. Onder andere apen, iguana’s en krokodillen kun je spotten vanaf de belangrijkste rivier, Río Papaturro. In het gebied leven de afstammelingen van de inheemse Zapotes en Guatuzos in kleine gemeenschappen. Met landbouw en visserij voorzien ze in hun onderhoud.

Reserva Biológica Río Indio Maíz

Het 3200 km2 grote gebied zuidoostelijk van het land valt onder biosfeerreservaat Río San Juan. Het heeft een dichtbegroeid regen-woud en vele lagunen. Tot de flora behoren onder andere endemische orchideeën en bromelia’s. Ook hier vind je ‘wetlands’. Dit zijn belangrijke ecosystemen. Ze beschermen kustgebieden, reguleren de waterstand en bieden onderdak aan veel planten- en diersoorten. Voor de inheemse bevolking zijn ze van onschatbare economische en culturele waarde. Je kunt het reservaat bereiken vanuit El Castillo en San Juan del Norte.

Refugio de Vida Silvestre La Flor

Dit uitgestrekte strand, 22 km ten zuiden van San Juan del Sur, staat bekend om zijn ‘arribada’s’. Tussen juli en januari komen hier duizenden zeeschildpadden aan land om eieren te leggen. Na Chacocente is dit de tweede plek in Nicaragua waar onder andere Paslama’s (Lepidochelys olivacea) en Tora’s (Dermochelys coriacea) hun legsels achterlaten. In het verleden werden de nesten geroofd; de eieren zijn goede handelswaar. De populatie slonk, maar door parkwachters in te stellen is deze de laatste jaren weer groeiende. De lokale bevolking wordt gecompenseerd met 10% van de leg.

Reserva Natural Miraflor

Miraflor is een gebied van 206 km2 in de buurt van Estelí. Er leven boeren die in coöperaties op organische wijze koffie, vee en gewassen telen. Het is een schitterend reservaat om te wandelen en paard te rijden. Er zijn uitgestrekte velden en nevelwouden. Je kunt zwemmen bij een van de watervallen. Bijzonder is de wurgboom. Deze ‘boom’ groeit om een bestaande boom heen en parasiteert zijn gastheer. De ‘gastheer’ sterft af en uiteindelijk blijft de holle ‘stam’ van de parasiet overeind. Een volwassene kan in deze ruimte de binnenkant van het stelsel bekijken. Het is mogelijk om te eten en te overnachten bij een van de boerenfamilies. De maaltijden en slaapplaatsen zijn eenvoudig en er is geen stromend water of elektriciteit. Maar de ervaring doet het gebrek aan comfort heel snel vergeten.

Reserva Natural Estero Padre Ramos

In het departement Chinandega, 185 km van Managua, ligt een beschermd mangrovegebied aan de Pacifische Oceaan. Het is er vochtig en warm met een temperatuur van 26 tot 29º?C. Er groeien verschillende mangrovesoorten zoals witte, rode en zwarte. Ook de nationale boom, de Madroño, en de guanacaste kun je hier tegenkomen. Meer dan 150 vogelsoorten waaronder de mot-mot hebben hier hun thuis. Daarnaast horen kaaimannen, vossen, zeeschildpadden en iguana’s tot de vaste bewoners. Het park heeft een bezoekerscentrum.

Reserva Natural Isla Juan Venado

Deze delta aan de Pacifische kust is een mooie dagtour vanuit León. Het mangrovegebied ligt naast de kleine vissersgemeenschap Las Peñitas. Je kunt er tochten maken met boot of kajak en een grote variëteit aan vogels spotten. Op het uitgestrekte strand komen in de tweede helft van het jaar zeeschildpadden aan land om eieren te leggen.

Reserva Natural Volcán Mombacho

De omgeving van de vulkaan Mombacho vlakbij Granada heeft een rijke flora en fauna. Onder de 700 plantensoorten zijn alleen al meer dan 90 soorten orchideeën. De 1344 m hoge vulkaan is inactief en er lopen verschillende wandelpaden met prachtige uitzichten. Op hoogte ligt een van de weinige nevelwouden in het westen van Nicaragua. De Salamander Mombacho die hier voorkomt is uniek in de wereld. Op het terrein ligt ook een koffieplantage die je kunt bezoeken.

Parque Nacional Volcán Masaya

Een van de meest spectaculaire parken is Volcán Masaya. De grote Santiagokrater gromt en dampt nog iedere dag. In precolumbi-aanse tijden was de inheemse bevolking er al van onder de indruk. Het was een heilige plaats waar menig mensenoffer viel om de blijkbaar boze goden tevreden te stellen. Eind 2006 is hierin nog een nieuwe krater ontdekt. Het vruchtbare gebied beslaat 54 km2 en heeft 20 km aan wandelpaden. Aan het begin van het park is een interessant bezoekerscentrum.

Reserva Natural Volcán Cosigüina

Vulkaan Cosigüina vormt een schiereiland in het noordwesten van het land en ligt relatief geïsoleerd van de andere vulkanen. In 1835 verloor deze vulkaan tweederde van zijn hoogte door een eruptie. De uitbarsting had zo’n impact dat de as tot in Mexico neerdaalde. De krater, nu 872 m hoog, heeft een mooi, donkergroen meer. De flanken zijn dichtbegroeid maar begaanbaar. Vanaf de rand heb je een magnifiek uitzicht over het schiereiland. Ook kun je Honduras en El Salvador zien liggen.