Ook het wildleven heeft dramatisch te lijden gehad, vooral tijdens de vele onlusten en oorlogen die Uganda tijdens de jaren zeventig en tachtig van de 20e eeuw moest doormaken. Door het opzetten van intensieve programma’s die ten doel hebben de fauna te herstellen en veel geduld, zullen ooit vele dieren die Uganda de rug toekeerden weer naar hun oorspronkelijke leefgebieden (zo die nog bestaan) terugkeren. De opzet van nationale parken en natuurreservaten maakt een belangrijk deel uit van dit programma.

De negatieve invloed van de mens heeft evenwel niet kunnen verhinderen dat Uganda een rijke flora en fauna kent. Misschien niet in de mate zoals we die tegenkomen in Kenia of Tanzania, het is ánders. Dat wordt niet in de laatste plaats veroorzaakt door de grote hoeveelheden regen waar Uganda jaarlijks op mag rekenen. De flora en het vogelleven kennen in verscheidenheid evenwel zijn weerga niet in Afrika.

De soort en hoeveelheid vegetatie van het land, alsmede de hoogteverschillen, zijn medebepalend voor het dierenleven. De grote verscheidenheid aan vegetatie is er dan ook mede verantwoordelijk voor dat er in Uganda zoveel verschillende diersoorten te vinden zijn. De Ugandese overheid doet er, met internationale hulp, alles aan om verdere teloorgang van vegetatie tegen te gaan. Slechts in een enkel geval wordt de vegetatie aangetast door dieren (ooit een kudde olifanten in een bos bezig gezien?), meestal is het de mens die verantwoordelijk kan worden gesteld. In de afgelegen gebieden moeten mensen in hun bestaan voorzien en bestaat er een grote behoefte aan hout en houtskool. De ontbossing van Uganda loopt echter geleidelijk aan terug en behoort zeker niet meer tot de ernstigste in de wereld.