De Godsdienstoorlogen en het absolutisme

Halverwege de 16de eeuw begonnen in Frankrijk de Godsdienstoorlogen tussen protestanten, die men hugenoten noemde, en rooms-katholieken. Sommige steden namen de nieuwe leer van de reformatie snel over, maar het platteland verzette zich hevig. De gevolgen van de strijd tussen de hugenoten en de rooms-katholieken zijn overal in de Berry, Limousin, Périgord en de Quercy zichtbaar in kerken, kathedralen en kloosters. Overal zult u gebedshuizen zien waarbij heiligenbeelden van hun voetstukken zijn gehaald of beelden zijn onthoofd. Kapitelen en beelden die letterlijk op een hoger niveau stonden werden in veel gevallen gespaard, omdat men er niet snel genoeg bij kon komen. De stad Bergerac was in handen van de hugenoten, terwijl de steden Cahors en Périgueux rooms-katholiek bleven. Een lange periode van strijd volgde die pas in 1598 eindigde men het `Edict van Nantes', waarin de godsdienstvrijheid werd geregeld. Tegelijkertijd beperkte koning Hendrik IV de macht van de kasteelheren en nam zelf de touwtjes stevig in handen. Het gevolg was dat de Périgord onder het centrale gezag van het koninkrijk kwam. Niet veel later brak de tijd van `de Lodewijken' aan, een periode waarin de koningen de absolute macht vergaarden, maar ook een tijd waarin af en toe conflicten tussen protestanten en rooms-katholieken opnieuw opbloeiden.

Tijdens het koningschap van Lodewijk XIII was het vooral kardinaal Richelieu die zijn macht liet gelden. Hij ontmantelde verscheidene kastelen van families die hem en de koning niet goed gezind waren. In 1661 nam Lodewijk XIV de macht in handen; als absoluut heerser ging hij de geschiedenis in als de Zonnekoning. `De staat, dat ben ik', of Lodewijk XIV deze woorden gesproken heeft is niet zeker, maar hij handelde er wel naar vanuit zijn paleis in Versailles. Onder het bewind van Lodewijk XV en Lodewijk XVI nam de onvrede onder het volk toe. De bevoorrechte positie van de adel en de geestelijkheid was de gewone man een doorn in het oog. Misoogsten en spilzucht van de adel verarmde de bevolking. Boerenopstanden in onder meer de Périgord en de Quercy waren het gevolg. Een legertje onder aanvoering van de edelman La Mothe La Forêt nam de stad Bergerac in en ondernam een aanval op Périgueux. Genadeloos werden de boerenopstanden neergeslagen. Een revolutie tegen het absolute gezag van het Ancien Régime was echter onontkoombaar: de gehele derde stand kwam in opstand en ging het politieke plaatje van Frankrijk en West-Europa definitief anders inkleuren.