In de 10de eeuw begonnen de bedevaartstochten naar Santiago de Compostela. Veel pelgrims passeerden het grondgebied van de Limousin, Périgord en Quercy. De eerste kruistocht vertrok in 1095 vanuit Clermont-Ferrand, toen Paus Urbanus II de eerste kruistocht predikte. Door de veroveringstochten richting Jeruzalem kwam men in contact met de ver ontwikkelde culturen in het Midden-Oosten. De volgende twee eeuwen was een welvarend tijdperk voor de geestelijke stand. Overal stichtte men abdijen en priorijen; deze kloosters behoorden in die tijd tot de grootste grootgrondbezitters. Troubadours, zangers en verhalenvertellers, verspreidden de nieuwsfeiten van die tijd. Met liefdesgedichten maakten zij zich populair bij de kasteelvrouwen.

De honderdjarige oorlog

Een echtscheiding in 1152 bleek het begin van een langdurige vijandschap tussen Engeland en Frankrijk. Wat was het geval: de wat al te vrome koning Lodewijk VII had het zwaar te stellen met zijn lichtzinnige vrouw Eleonora van Aquitanië. Zij werd gedwongen om haar man te verlaten, maar nam haar bruidschat mee! Tot die bruidschat behoorden de landstreken Périgord, Limousin, Poitou, Angoumois, Saintonge, Gascogne, Auvergne en Toulouse. De koning verloor dus niet alleen zijn vrouw, maar eveneens een groot deel van zijn grondgebied. Tot zijn grote schrik hertrouwde zij met Hendrik II Plantagenet, graaf van Anjou, Normandië en Touraine. Dezelfde man die in 1154 tot koning van Engeland werd gekroond. De grens tussen beide partijen volgde ongeveer de loop van de rivier de Dordogne en het was dan ook geen wonder dat de landstreken Périgord en Quercy moeilijke tijden tegemoet gingen. Overal bouwde men vestingstadjes (bastides) die tot taak hadden om de omringende gebieden te verdedigen.

In 1333 maakte Edward III van Engeland aanspraak op de Franse troon van zijn oom Phillippe VI. Zes jaar later begon de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland. Een tijdperk waarin velen het leven lieten: was het niet in het strijdgewoel, dan was het wel de Zwarte Dood die ongenadig toesloeg. Een pestepidemie van ongekende omvang doodde één op de drie burgers.

Ondertussen zorgden spanningen tussen edelen, burgers en boeren voor nog meer onrust in het land. Veel kastelen en vestingstadjes gingen in de strijd ten onder en de gewone man had amper genoeg om te eten. Opmerkelijk was de rol van Jeanne d'Arc, een boerenmeisje dat in naam van God de strijd met de Engelsen aanbond in Orléans. Zij versloeg de Engelsen en zette Karel VII in Reims op de troon. Later namen de Engelsen haar gevangen en bestempelden haar als heks. Haar leven eindigde op 30 mei 1431 op de brandstapel. De `Maagd van Orléans' werd in 1920 heilig verklaard. Toch trokken de Fransen aan het langste eind: in 1453 verloren de Engelsen definitief de oorlog.