Deze vriendelijke en rustige stad wordt omgeven door droge bergen met vruchtbare valleien en ligt tussen de Andes en de laaglanden. De stad heeft een zeer aangenaam mediterraan klimaat met gemiddelde temperaturen van 20-22° C en staat bekend als Ciudad Jardin (tuinstad) van Bolivia. De koloniale stad heeft enkele bezienswaardigheden die makkelijk in een dag bezichtigd kunnen worden. De Chapacos (bewoners van de stad) zijn voor het grootste deel mestiezen en zijn zeer trots op hun afkomst en cultuur die anders is dan de rest van Bolivia. De Tarijeños staan bekend om hun humor, openheid, vriendelijkheid en hun eeuwige lach en om de uitbundige feesten met speciale klederdracht, dansen en muziek.

Geschiedenis

De stad Tarija werd op 4 juli 1574 gesticht door de Spaanse kapitein Don Luis de Fuentes y Vargas, aan de oevers van de Río Guadalquivir, naar de naam van de rivier die door Sevilla in Spanje stroomt. De belangrijkste reden van de stichting van de stad was de Spaanse, vooral uit Andalusië afkomstige, kolonisten te beschermen tegen de aanvallen van de Chiriguanos, de oorlogszuchtige groeperingen uit de oostelijke laaglanden. De stad en omgeving leverden vooral granen, vee en wijn aan de mijnen in de Altiplano. Op 15 april 1817 was de beroemde veldslag van Tablada, geleid door de volksheld Eustaquio Méndez, die de troepen van de onafhankelijkheidsbeweging een overwinning bezorgde op de Spanjaarden, met als gevolg dat Tarija acht jaar lang een onafhankelijke staat was. In 1825 koos Tarija er echter voor om tot Bolivia te behoren in plaats van Argentinië, die Tarija graag willen inlijven vanwege zijn vruchtbare landbouwgebieden. In 1831 werd het departement Tarija gecreëerd maar tijdens de Chaco-oorlog (1932-1935) verloor Tarija 80% van zijn territorium aan Paraguay.

Bezienswaardigheden

Het aangename groots opgezette Plaza Luis de Fuentes y Vargas vormt het centrum van de stad en heeft palmbomen, planten en zitbankjes. Het plein is genoemd naar de stichter van de stad, wiens standbeeld in het midden van het plein staat. Aan het plein liggen diverse restaurants, waarvan sommige een terras hebben.

Aan de westkant van het plein loopt de straat General Bernardo Trigo, waar bij de kruising met Ingavi 370, het vooral van buiten indrukwekkende, Casa Dorada staat. Dit was rond het einde van de negentiende eeuw het huis van de rijke Navajas-familie. Nu herbergt het de Casa de La Cultura, het cultureel centrum van Tarija. Deze familie bezat nog een ander paleis, het in art-nouveaustijl gebouwde Castillo Azul (Het blauwe paleis), Bolivar 644 (acht straatblokken van de plaza). General Bernardo Trigo loopt langs de centrale Mercado en aan het einde van de straat staat Iglesia de San Roque (1887). Deze witte kerk is opgedragen aan de gelijknamige patroonheilige van de stad en biedt een mooi uitzicht. Het balkon diende voorheen als een observatiepost. Deze Franse heilige leed aan een ernstige ziekte en uit vrees anderen te besmetten leefde hij afgezonderd van de wereld. Omdat hij zijn fortuin niet nodig had, gaf hij geld aan de zieken van de stad. Tijdens zijn kluizenaarsleven verzorgde zijn hond hem door brood te brengen en zijn wonden schoon te likken.

Noordoostelijk van de plaza ligt op een heuvel het aangename stadspark Loma de San Juan, vanwaar een mooi uitzicht over de stad is. Hier bevindt zich aan de voet van de heuvel Iglesia San Juan uit 1632, waar het Spaanse leger hun overgave ondertekende na de nederlaag bij de slag van Tablada.

In de moderne Catedral, Campero en La Madrid, liggen de stoffelijke overschotten van belangrijke Chapacos (inwoners van Tarija), onder wie de stichter van de stad, Don Luis de Fuentes y Vargas.

Het interessante universiteitsmuseum Museo Nacional Paleontológico Arqueológico, Gral. Trigo 402 en Virginio Lema, 96636680, geopend ma. tot vr. 8-12 en 15-18, za. 9-12 en 15-18 uur, toegang gratis, bezit een indrukwekkende collectie fossielen van zoogdieren, botten van een dinosaurus en een mastodont (prehistorische olifant). Daarnaast is er een tentoonstelling van keramiek, metalen en stenen voorwerpen en textiel.

Iglesia San Francisco (1660), Campos en La Madrid, is de meest interessante kerk van de stad met een mooie bibliotheek en een indrukwekkend archief en zeker een bezoek waard. Om de kerk te bezichtigen is een afspraak noodzakelijk of je bezoekt de kerk met een stadstour.

Folklore Tarijeño

De folklore Tarijeño is rijk en gevarieerd zoals de kleding, lokale muziekinstrumenten, de speciale manier van zingen en dansen en de uitbundige volksfeesten.

Kleding

De Chapacas (vrouw uit Tarija) accentueren hun natuurlijke charme en schoonheid, met een korte strakke pollera (rok) in felle kleuren en een blouse geborduurd met bloemmotieven. Men kan aan de kleding de sociale status van de vrouw afleiden. Draagt zij bijvoorbeeld een loodkleurige hoed dan betekent het dat zij vrijgezel is. Daarentegen betekent een witte hoed dat ze getrouwd is. Zelfs een roos achter het oor heeft een betekenis; draagt zij een roos aan de rechterkant dan betekent het dat ze getrouwd is en aan de linkerkant dat ze vrijgezel is. De vrouwen uit Tarija dragen nooit een zwarte kleur, zelfs niet bij rouw.

Volksmuziek

Tarija heeft een eigen volksmuziekstijl waarbij unieke muziekinstrumenten worden gebruikt. Tijdens de fiesta de San Roque in september, waarbij de beschermheilige van de stad wordt gevierd, wordt de cana bespeeld, een natuurlijke trompet met een lengte van 4 meter, gemaakt van suikerriet. Daarnaast is er een lokale variant van het windinstrument de quena, de camacheña en de cordófono, de chapaco viool. De gitaar wordt veel gebruikt evenals erque, een natuurlijke klarinet en caja, een kleine drum. De muziek gaat vergezeld van copla chapaca, liederen die het sentiment van de Chapaca uitdrukken en in duet gezongen worden.

Volksdansen

De belangrijkste dans van Tarija is de cueca chapaca, oorspronkelijk een dans uit Spanje maar aangepast door de Tarijeños. Deze wordt begeleid door de drum, de gitaar en soms de viool. De dans wordt uitgevoerd door vrije paren die dansen met een zakdoek in de hand, en toont de verleiding. De toeschouwers moedigen daarbij het paar aan door met hun handen te klappen. Wanneer eenmaal de verovering van de vrouw heeft plaatsgevonden, doet de man de tapdans, hiermee zijn overwinning vierend. Daarnaast is er de chuncho dans waarbij de dansers felgekleurde kleding en veren hoofdtooien dragen en maskers op hebben die hun eeuwige vijand de Chiriguanos uitbeelden.

Festiviteiten

Er zijn het hele jaar door feesten in Tarija. In februari/maart vormt Fiesta de Compadres (kameraad) een onderdeel van het beroemde Carnaval Chapaco. Twee donderdagen voor het begin van het carnaval beginnen de festiviteiten wanneer de mannen, als bewijs van vriendschap en dank, een taart en een mand met zoetigheden, bloemen en fruit aan hun vriend, familie of collega schenken. Degene die een taart aangeboden krijgt wordt automatisch compadre (kameraad) en moet aan zijn plichten voldoen zoals het bijstaan in goede en slechte tijden van zijn nieuwe kameraad. De week erop is Fiesta de Comadres. Nu kiest een vrouw een andere vrouw waar ze waardering, vriendschap of sympathie voor heeft en biedt deze een taart met versieringen in een mand aan, die met alle zorg en liefde is klaargemaakt. De ontvangster van de taart wordt geacht het volgende jaar een taart terug te geven en met deze is er een relatie ontstaan die bestaat uit wederzijds respect, elkaar te allen tijde helpen en tevens zijn ze nu comadre van elkaar. ’s Avonds is er op de centrale plaza een feest waar alleen de vrouwen dansen, ieder met een taart in de handen. Carnaval Chapaca is een van de belangrijkste feesten van het jaar met vreugdevolle dansen die vergezeld gaan van heftige watergevechten. Tarija is bekend om zijn mooie vrouwen en er wordt tijdens de festiviteiten La Reina de Carnaval (de koningin van het carnaval) verkozen, een hele eer als men die wint. In elk dorpje rond de stad wordt eveneens carnaval uitbundig gevierd.

Op 15 en 16 april is de Fiesta de Tarija. Dit is de verjaardag van de stad waarbij de slag van La Tablada in 1817 wordt herdacht, met diverse activiteiten zoals Rodeo Chapaco, die gehouden wordt in Parque de los Héroes, 4 km buiten de stad, waar de slag plaatsvond en waar nu een monument staat van de nationale held Moto Méndez.

Op de eerste zondag van September (alhoewel de officiële feestdag op 16 augustus is) wordt Fiesta de San Roque gehouden, een acht dagen lang durend feest gewijd aan de beschermheilige van de stad. Optochten met unieke stijl van volksmuziek en dansen met onder andere de populaire chuncho dans.

Op de tweede zondag van de maand oktober is er Fiesta de las Flores, gewijd aan de Virgen de Rosario. Hierbij is een processie waarbij de processiegangers bloembladeren op de toeschouwers strooien. Daarnaast is er een kleurrijke markt en bazaar waarvan de opbrengsten aan de kerk ten goede komen.

Omgeving van Tarija

Valle Central, de wijnstreek

In de buurt van het plaatsje Santa Ana bevindt zich de Kohlberg Bodega, 96636366, www.bodegaskohlberg.com, de oudste en grootste wijnproducent van Bolivia. Tevens is hier Casa de Real gevestigd, een bekende producent van singani, een zeer populaire druivenjenever in het land, met een alcoholgehalte van 40%. De nationale drank van Bolivia is chuflay, een cocktail die bestaat uit singani en sprite.

Hier vlakbij bevindt zich Bolivia´s enige sterrenobservatie El Ruso waar je op heldere avonden gratis de maan en diverse planeten kunt observeren. Bovendien is er een goede uitleg bij.

In Valle de Concepción bevinden zich eveneens wijn- en singaniproducenten, waaronder de bodega Concepción, 96632250, www.bodegaslaconcepcion.com, die door wijnkenners gezien wordt als de beste wijnproducent van Bolivia. In het sfeervolle koloniale plaatsje La Concepción bevindt zich de ambachtelijke Casa Vieja Bodega, waar je wijn kan proeven en sfeervol kunt lunchen. Bovendien heeft het plaatsje in februari/maart het driedaagse La Fiesta de la Uva, dat samenvalt met de oogst van de druiven.

Op de weg naar Bermejo, bij km 6 in El Portillo, 96648481, bevindt zich de wijnbodega van Campos de Solana, een opkomende wijnproducent in Bolivia.

Wijnbodega’s rond Tarija

In de valleien ten zuidoosten van Tarija, op een afstand van 20 km, bevinden zich de belangrijkste wijngebieden van het land. De wijngaarden liggen op hoogtes tussen 1700 en 2100 meter en Tarija is daarmee een van de hoogstgelegen wijnproducerende gebieden ter wereld. Dit is een voordeel omdat op deze hoogtes de zonnestraling intenser is en daardoor ontstaat er een hogere graad van oxideren en een meer intensieve concentratie van aroma’s. De wijnproductie begon 400 jaar geleden toen Spanjaarden en jezuïeten de eerste druiven naar Tarija brachten. Dankzij de vruchtbare bodem en het gunstige microklimaat groeien de druiven hier al honderden jaren en was wijn vooral voor de mijngebieden in Potosí en de Altiplano bestemd. 40 jaar geleden ontwikkelden zich rond Tarija, wijnbodega’s met moderne productietechnieken en daarmee begon de productie van Boliviaanse wijnen voor de binnenlandse markt. Tegenwoordig wordt er steeds meer geëxporteerd maar binnen Bolivia is er grote concurrentie van Chileense en Argentijnse wijnen, die als smokkelwaar het land binnenkomen. Rond februari, maart zijn de wijngaarden het mooist wanneer de velden vers groen zijn en de druiven geoogst worden. Tegenwoordig zijn er zeven commerciële bodega’s rond Tarija die te bezoeken zijn en waar de drie fases van het productieproces: het persen, fermentatie, opslag en voor singani, het destilleren te zien zijn.

Watervallen, meren en plassen rond Tarija

In de omgeving van Tarija zijn diverse recreatieplekken bij rivieren en watervallen die de Tarijeños (inwoners van Tarija) bezoeken in het weekeinde zoals Tomatitas, 5 km van Tarija. Hier komen twee rivieren samen en rond de rivieren liggen twee recreatieparken waar de Tarijeños parilla (barbecue) houden en baden in de rivieren. Het stuwmeer San Jacinto biedt roeien, kanoën, zwemmen en sportvissen. Coimata ligt 15 km van Tarija en heeft een brede stroom die uitkomt in een natuurlijke plas omgeven door een uitbundige plantengroei. Een wandeling van 3 km door een kloof leidt naar een 30 meter hoge waterval. Hier vlakbij ligt het hotel/restaurant La Pasarela, dat een mooi uitzicht over de omgeving biedt.

Transport naar deze plaatsen is vanaf Ingavi en Campos in Tarija.

San Lorenzo is een vreedzaam koloniaal dorpje, 16 km van Tarija, dat bekend is om Casa del Moto Méndez, de beroemde guerrillastrijder en nationale held, die een grote rol speelde bij de slag van Tablada in 1817. Deze slag vond plaats in wat tegenwoordig een park is, 5 km ten zuidwesten van de stad, waarbij de Spaanse koninklijke troepen het onderspit dolven. Deze overwinning heeft een belangrijke bijdrage geleverd in de strijd voor onafhankelijkheid van Bolivia. Het huis waar Eustaquio Méndez vergaderingen hield is nu een museum waar zijn persoonlijke spullen, waaronder wapens, tentoongesteld zijn. De overblijfselen van de nationale held bevinden zich in een urn in een van de kamers. Vanaf Av Domingo Paz in Tarija vertrekken busjes naar San Lorenzo.

In het plaatsje Chaguaya bevindt zich Santuario de la Virgen de Chaguaya, waar elk jaar van 15 augustus tot 15 september pelgrims naartoe trekken. Sommigen doen de 52 km tussen Tarija en Chaquaya te voet (enkelen zelfs zonder schoeisel) om de Heilige Maagd een goede gezondheid of welzijn voor de familie te vragen of om hun zonden te doen vergeven. Vanaf de Terminal de Buses in Tarija vertrekt in de namiddag een bus naar Chaguaya.

De 210 km reis naar het hete en stoffige grensplaatsje Bermejo loont de moeite vanwege de mooie landschappen onderweg. Bermejo groeide 50 jaar geleden vanwege het zwarte goud, de aardolie. Nu leeft men voornamelijk van de productie van suiker en van de commerciële activiteiten met het buurland Argentinië. Info. Er zijn veel hotels waaronder Hotel Paris, Tarija en La Paz, 969-64562 en restaurants zoals La Casona restaurante, Av Barranqueras (aan het begin van het stadje).

Er zijn bus- en taxiverbindingen met Tarija (5 uur) en met Argentinië via het Argentijnse plaatsje Orán.