Haut-Périgord

Swipe

Périgueux

De stad Périgueux (51.000 inwoners) ligt in een bocht van de rivier de Isle en is de hoofdstad van het departement Périgord. De nederzetting heeft een lange geschiedenis die terugreikt tot in de prehistorie. De tentoongestelde voorwerpen in het Musée du Périgord vertellen het verhaal van de prehistorische mensen die in de vallei van de Isle woonden. Ongeveer 2000 jaar geleden bouwden de Galliërs hier een versterking met de naam Vésone. De bewoners noemde men de Pétrocores, waar men later de namen Périgueux en Périgord van afleidde.

Toen de Romeinen het voor het zeggen kregen ontwikkelde deze nederzetting zich tot een welvarende stad met openbare baden, tempels, villa's en een amfitheater voor 20.000 toeschouwers. In een later stadium veranderden de Romeinen de naam in Vesunna. Uit de Gallo-Romeinse periode zijn nog enkele bezienswaardigheden bewaard gebleven, zoals delen van het amfitheater, de Villa de Vésone en de Tour de Vésone. Nadat de Romeinen waren vertrokken nam de stad in betekenis af en kreeg het een nieuwe naam: de Cité.

In de 6de eeuw overleed Saint-Front, een heilige die in deze streek het evangelie verkondigde. Boven zijn graf verrees een kerkje dat veel pelgrims trok, met als gevolg dat er rondom dit kerkje het dorpje Puy Saint-Front ontstond. De kerk werd een belangrijke bedevaartplaats voor pelgrims die op weg waren naar Santiago de Compostella. Dankzij de komst van handelaars en handwerkslieden groeide het dorp snel. In de 13de eeuw smolten de dorpen Cité en Puy Saint-Front samen tot één stad, dit zeer tegen de zin van de inwoners van de Cité die bang waren dat zij overvleugeld zouden worden door Puy Saint-Front. In zekere zin kregen zij gelijk: het huidige stadscentrum ligt op de plek waar in de middeleeuwen Puy Saint-Front lag. In de 15de eeuw werd dit stadscentrum verrijkt met herenhuizen in de stijl van de renaissance. Veel van deze bezienswaardige woningen uit de 15de en de 16de eeuw hebben versterkingen in de vorm van stevige muren en ronde wachttorens. Goede voorbeelden zijn het Maison du Patissier (Rue St.-Louis/Rue de la Sagesse) en de woningen aan de Rue Limogeanne en de Rue Aubergerie (nrs. 4, 8 en 16). Tegenwoordig is Périgueux een gezellige stad met een laat-middeleeuws karakter. Tijdens de lange zomeravonden zijn de terrassen goed gevuld en spelen muzikanten op enkele straathoeken. In de restaurants kunt u genieten van ganzenleverpastei en truffels, de twee specialiteiten van de stad.

De beschrijving van Périgueux start met het stadscentrum, het vroegere Puy Saint-Front, en eindigt met de bezienswaardigheden uit de Gallo-Romeinse tijd in het vroegere Cité. De twee vroegere dorpen worden gescheiden door het Place Francheville waar u ook het Toeristen-informatiekantoor kunt vinden. Onder het plein is een parkeergarage. Alle beschreven bezienswaardigheden liggen op wandelafstand van elkaar.

Tour Mataguerre

Aan het Place Francheville staat de Tour Mataguerre uit 1477, een van de 28 verdedigingstorens die tijdens de middeleeuwen rondom het dorp Puy Saint-Front stonden. De toren is vernoemd naar een Engelsman die 17 jaar in de kelder van de toren gevangen zat. Vanaf de toren heeft u een goed uitzicht op Périgueux. rondleiding Tour Mataguerre: zie Praktische Informatie Périgueux.

Militair museum

Als u vanaf de Tour Mataguerre naar de kathedraal wandelt, dan passeert u het Musée Militaire. Het museum behandelt de geschiedenis van het leger in het departement Périgord.

Militair museum geopend: juli-aug. ma.-za. 10-12 u. en 14-18 u.; de rest van het jaar ma.-za. 14-18 u.

De kathedraal Saint-Front

Boven het graf van de heilige Saint-Front verrees in de 6de eeuw een kerkje dat veel pelgrims trok. De kerk werd een belangrijke bedevaartplaats voor pelgrims die op weg waren naar Santiago de Compostella. In de 11de eeuw werd dit kerkje vergroot. Helaas was het nieuwe heiligdom geen lang leven beschoren: in 1120 verwoestte een felle brand het gebedshuis. Ondertussen was het dorp Puy Saint-Front snel gegroeid en dus besloot men tot de bouw van een groot godshuis. In 1173 was de nieuwe kerk klaar; het resultaat was een ruime kerk in de byzantijnse stijl met veel koepels en een grondplan in de vorm van een Grieks kruis. De ruimtelijke vormgeving toont overeenkomsten met de San Marco in Venetië. Toch zijn er zoveel stijlelementen in het gebouw verwerkt die typerend zijn voor deze streek, dat de kathedraal een goed voorbeeld is van het zogenoemde Périgord-romaans. In 1852 kreeg de architect Paul Abadie de opdracht om de kathedraal aan te passen aan de smaak van die tijd. Hij plaatste onder meer veel ramen in de muren. In 1901 was hij met zijn werk klaar: het interieur van de kathedraal werd ruim verlicht door de zon. Bovendien was hij verantwoordelijk voor het plaatsen van de 17 typische torentjes op het dak van het gebedshuis. Na zijn werkzaamheden in Périgueux begon hij met het ontwerpen van de Sacre Coeur in Parijs.

Het huidige kerkportiek in het westelijk deel van de kathedraal is gebouwd op de fundamenten van de kerk van voor de brand in 1120. Delen zijn nog uit deze periode zoals de 67 m hoge kerktoren. In de kleine ruimten ten noorden en ten zuiden van de kerktoren bewaarde men in de 9de eeuw de kerkrelieken. Direct ten zuiden van het kerkportiek ligt de kloostergang die tussen de 13de en de 16de eeuw zijn huidige vorm kreeg. Het stenen torentje in het kloosterhof werd door Paul Abadie van de kerktoren gehaald om plaats te maken voor zijn eigen torenspitsontwerp.

De weidse en lichte ruimte voorbij de kerktoren is gebouwd na het fatale jaar 1120. De afmetingen van deze gebedsruimte maken veel indruk op iedere bezoeker, het is een van de grootste kathedralen van Frankrijk. Onder de centrale koepel staat een modern altaar uit 1968. Erboven hangt een grote kandelaar die in 1853 in de Notre Dame in Parijs hing ter gelegenheid van het huwelijk van Napoleon III. De 17de-eeuwse achterwand van het barokke hoogaltaar is geheel uit hout gesneden. Het stelt de hemelvaart van Maria voor; Jezus wacht haar op met een kroon in zijn hand. De nabij gelegen 16de-eeuwse preekstoel is gesneden uit walnotenhout. Het zijaltaar schuin onder de zuidelijke koepel is in de 18de eeuw uit Carrera-marmer gehouwen. Recht tegenover dit altaar, aan de andere kant van de koepel, staat een herdenkingsteken ter ere van de bisschop van Périgueux die mede verantwoordelijk was voor de moderniseringen onder leiding van Paul Abadie.

Musée de Périgord

Het Museum van de Périgord is sinds 1904 gehuisvest op de plaats van een augustijnerklooster. Van dit klooster staan alleen nog de kapel en de kloostergang overeind. Het is een van de belangrijkste musea betreffende de prehistorie in Frankrijk.

Op de begane grond behandelt men de ethnografie, geologie en zoölogie. U vindt er verder fossielen en voorwerpen uit de Gallo-Romeinse periode, waaronder mozaïekvloeren. In de kloostergang rondom het kloosterhof staan gebeeldhouwde figuren en voorwerpen uit de Romeinse periode, de middeleeuwen en beeldhouwwerk in de stijl van de renaissance. Verder zijn er verscheidene zalen met Vlaamse, Hollandse, Italiaanse en Franse schilderijen uit de periode 1500 tot heden. Fraai zijn de impressionistische werken uit het begin van deze eeuw.

Tussen de schilderijen staat beeldhouwwerk en een schaalmodel van de kerk Saint-Etienne-de-la-Cité. Op de eerste verdieping bevinden zich de ruimtes met prehistorische voorwerpen, verdeeld in de het oudere steentijdperk (Paleolithicum) en het jongere steentijdperk (Neolithicum). Duizenden vuurstenen pijlpunten, vuistbijlen en krabbers vullen de glazen vitrines. Musée de Périgord geopend: wo.-ma. 10-12 u. en 14-18 u.

Saint-Etienne-de-la-Cité

De sobere Sint-Stephanuskerk stamt uit de 11de eeuw en is een goed voorbeeld van romaanse architectuur in de Périgord. Tijdens de Godsdienstoorlog in 1577 vernielden de hugenoten een groot deel van de kerk. Opmerkelijk is het verschil tussen de twee traveeën (gewelfvakken): de sobere en donkere stamt uit de 11de eeuw; de lichtere en speelsere uit de 12de eeuw. De laatstgenoemde werd in de 17de eeuw gerestaureerd. Zeer sprekend zijn de uitgebeelde gezichten op het wijwaterbekken dat u links van het 17de-eeuwse notehouten altaar, recht onder het Mariabeeld, kunt vinden. De elegante boog maakte deel uit van het 12de-eeuwse grafmonument van Jean d'Asside, bisschop van Périgueux.

Het Amfitheater

Op wandelafstand van het centrum (10 min.) liggen de resten uit de Gallo-Romeinse tijd waaronder de Arena (Les Arènes), een 125 bij 153 m groot amfitheater dat plaats bood aan 20.000 toeschouwers. Tijdens de Honderdjarige Oorlog met Engeland verbouwde men het amfitheater in een vesting. Toen de stad zich uitbreidde gebruikten de inwoners van Périgueux het amfitheater als steengroeve. Vandaar dat u nu alleen nog enkele resten van het voormalige amfitheater kunt vinden. Midden tussen de resten van de Arena ligt nu een parkje met een grote vijver dat zomers dienst doet als gratis kinderzwembad.

Château Barrière

Het Château Barrière dankt zijn naam aan de familie Barrière die het versterkte herenhuis in de 12de eeuw liet bouwen. De oude Romeinse verdedigingsmuur diende als steengroeve. In de 15de eeuw werd het gebouw drastische verbouwd in de stijl van de renaissance, zoals te zien is aan de trappentoren, de vensters en de deur. Tijdens de Godsdienstoorlogen werd het Château Barrière zwaar beschadigd; sindsdien is het een ruïne.

Gallo-Romeinse villa de Vésone

In 1959 ontdekte men tijdens bouwwerkzaamheden de resten van een Gallo-Romeinse villa die, volgens zeggen, in het bezit was van de familie Pompeii. De archeologische zone omvat een zuilengalerij, kamers, baden en fresco's.

Tour de Vésone

Op 50 m afstand van de Villa de Vésone staat de Tour de Vésone, een indrukwekkende 20 m hoge en 17 m brede toren die in de tijd van de Romeinen dienst deed als tempel voor de beschermgodin van de stad. De toren staat in een parkje.

Toeristen-informatiekantoor Périgueux: Place Francheville 26 (tegenover de Tour Mataguerre).

Rondleidingen: #juli-aug. di.-vr. rondleiding Gallo-Romeinse periode van 1,5 u. vertrek om 10 u. en rondleiding middeleeuwen-renaissance (incl.kathedraal) van 1,5 u.vertrek om 14.30 u.; juli-aug. ma.-vr. rondleiding door de Tour Mataguerre (met audiovisuele presentatie) van 45 min. vertrek om 10 u.

De rondleidingen vertrekken vanaf het Toeristen-informatiekantoor.

#Rondrit per petit train, een treintje op wielen. Vertrek vanaf de Cours Montaigne.

Toeristen-informatiekantoor Departement Dordogne: Comité Départemental du Tourisme de la Dordogne, Rue Wilson 16-25, 24009 Périgueux.

Luchthaven Périgueux-Bassillac: dgls. 4 vluchten tussen Périgueux en Parijs.

Treinverbindingen: met Parijs (4 u.), Bordeaux (1,15 u.), Toulouse (3 u.) en Lyons (5 u.).

Fietsverhuur: Cycles Cum's (Location de Velos), Cours Saint-Georges 41 bis.

Boottochten op de Isle: La Flotille de l'Isle (Cdipeis, Rue du Vélodrome 10, op de oever van de Isle, achter de kathedraal).

Begeleide rondvaarten (15 juni-15 sept. 10-18 u., vertrek: ieder half u. ), maar ook roeibotenverhuur voor een 4 km lange tocht door de stad.

10 prachtige bestemmingen in Périgueux en Dordogne en Lot