Lake Mburo n.p. is maar een van de vijf meren die zich binnen de grenzen van het park bevinden. Ze maken deel uit van een groep van 14 meren die gevoed worden door de rivier Ruizi. Het park behoort tot de kleinste, maar ook tot de modernste van Uganda en heeft een grote variëteit aan natuurschoon. Het uiterste westen is heuvelachtig gelegen op hoogten tussen ongeveer 1200 en 1800 meter. Een groot gedeelte is vlak met betrekkelijk weinig begroeiing, dus een ideaal gebied voor de acacia’s, maar een ander gedeelte is weer zeer waterrijk met rivieren en moerassen. Kortom, een prachtig leefgebied voor vele diersoorten.

In vroeger dagen werd het gebied bewoond door herders en vissers van het Bahimavolk die zijn kudden er liet grazen, maar ook in dit gebied werden de mensen verjaagd door de slaapziekte. Pas in de loop van de jaren zestig van de 20e eeuw, toen er afdoende maatregelen genomen konden worden tegen de tseetseevlieg, keerden de Bahima’s terug. De ontwikkeling van het wildleven had echter niet stilgestaan en men begon op grote schaal te stropen in een poging het vele wild dat een gevaar was voor het vee, te verdrijven. De Ugandese overheid stak daar een stokje voor en maakte een reservaat van het gebied: het Lake Mburo w.r., waarbinnen mensen, onder strikte voorwaarden hun (Ankole) vee konden hoeden en konden wonen.

Het beoogde resultaat bleef uit en in 1987 besloot men om 60% van het oorspronkelijke gebied als leef- en werkgebied aan het Bahimavolk toe te kennen en de overblijvende 40% aan te wijzen als nationaal park. Voor de bewoners ging de maatregel te ver en men kwam uiteindelijk overeen dat een kleine groep Bahima’s in het park kon blijven wonen, voornamelijk om de visvangst in de meren te kunnen blijven beoefenen.

Het is een uniek gebied, gemakkelijk bereikbaar en zeer toegankelijk. Vanaf de hoofdweg rijdt u van Kampala naar Masaka en vandaar in de richting van Mbarara. Bij Sanga wordt de doorgaande weg verlaten en de hoofdingang van het park is dan na enkele kilometers al bereikt. Onder begeleiding van een (gewapende) ranger kan het park ook te voet bezichtigd worden. Aan het meer kan men kano’s huren, maar ook zijn er bootjes met buitenboordmotoren beschikbaar.

Lake Mburo n.p. is het enige gebied in Uganda waar men nog redelijk grote concentraties impala’s aan kan treffen. Daarnaast leven er vele andere antilopesoorten waaronder de klipspringer, de topi en de grootste in het land levende antilopen: de elandantilope. Vanwege het vele water leven er ook tal van nijlpaarden en krokodillen. Hyena’s en jakhalzen behoren eveneens tot de vaste bewoners, terwijl er ook luipaarden huizen die overigens zelden te zien zijn. Het is tevens een leefgebied bij uitstek voor bavianen. De leeuw waar het park ooit bekendheid door genoot is in de jaren zeventig van de 20e eeuw door stropers uitgeroeid. Bij de vogels treft men onder andere een aantal ooievaarsoorten aan, maar ook de nationale vogel van Uganda, de kroonkraanvogel, laat zich hier gemakkelijk bewonderen. Natuurlijk zijn de watervogels goed vertegenwoordigd.