Toch duurde het tot na de revolutie van 1974 voordat er politiek en financieel ruimte ontstond voor een rigoureuze aanpak van de problemen van het snel groeiende Lissabon.

Binnen het kader van de stadsuitbreiding kwam in de jaren vijftig van de vorige eeuw de wijk Olivais in het noordoosten gereed. Vanaf de jaren zestig is de groei van de noordelijke wijken Restelo, Charneca en Moscavide explosief geweest.

De terugkeer in de jaren zeventig van de vorige eeuw van bijna 1 miljoen emigranten uit de koloniën, leidde vooral in Lissabon tot het ontstaan van grote krottenwijken; ‘blikwijken’ worden de bairros clandestinos (clandestiene wijken) wel genoemd. De bekendste was de Bairro dos Hongaros waar zo’n 7000 mensen voornamelijk afkomstig van de Kaapverdische Eilanden met plastiek en golfplaten een onderkomen hadden gebouwd.

Lissabon is als hoofdstad en regeringscentrum altijd het politieke brandpunt van het land geweest. De republikeinse opstanden tegen het einde van de 19e eeuw speelden zich vooral af in het regeringscentrum. De moord in de hoofdstad op koning Carlos bleek daarvan het door velen voorspelde gevolg en leidde uiteindelijk tot de val van de monarchie.

Ook het zwaartepunt van de vrijwel geweldloze Anjerrevolutie van 1974 lag in de Portugese hoofdstad. Tegenwoordig is Lissabon met zijn bijna 600 duizend inwoners (met de voorsteden mee zeker 2 miljoen) onbetwist het politieke, culturele en financiële hart van het land.