Het Piazza della Madonna ligt vóór de kerk van de S. Casa, met een fontein uit 1604 met bronsversiering. Opzij staat het imponerende Palazzo Apostolico met portico en loggia (16e eeuw), waaraan Bramante, Sangallo jr. en Vanvitelli gebouwd hebben. Op de verdieping is het museum en de pinacotheek. Van veel belang zijn de doeken van Lorenzo Lotto en de keramiekverzameling.

Het Santuario della Madonna is een van de beroemdste bedevaartsplaatsen van Italië. Ondanks de legende schijnt het oude gebouw uit Palestina door de kruisvaarders per schip te zijn overgebracht. De basiliek werd in gotische stijl gebouwd sedert 1468 en daarna bewerkt door vele beroemde kunstenaars en architecten, zoals Giuliano da Maiano, Pontelli, Giuliano da Sangallo, Francesco di Giorgio Martini, Bramante, A. Sansovino en Ant. da Sangallo jr. De façade, met een bronzen beeld van paus Sixtus V is uit de late Renaissance. Er zijn drie prachtige bronzen deuren met bas-reliëfs (ca. 1600). De toren is van Vanvitelli (1750).

Het interieur. Midden in de grote kerk staat de Santa Casa, onder de koepel, met een marmeren omkleding van Bramante. Door bronzen deuren komt men in het duistere heiligdom. De deuren zijn versierd met reliëfs door Lombardo, Vergelli en Calcagni. De cyclus reliëfs aan de buitenwand is van Bandinelli, Montelupo, A. Sansovino, Tribolo, Fr. da Sangallo jr. en Aimo. De koepel van de Marcussacristie is versierd door Melozzo da Forli (15e eeuw), de mooiste, de Johannessacristie is beschilderd door Luca Signorelli in 1479.

Van de uitgang van de basiliek, door de zaal van Pius IX, bereikt men de Sala del Pomarancio (1605) met fresco’s van die schilder uit 1610. Om de kerk lopend ziet men de zwaar versterkte apsiden door Pontelli, als een fort gebouwd, met een slanke koepel door Giulio da Sangallo.

Op 10 mei 1291 werd het huis van Maria in Nazareth, waar zij geboren was en waar Jezus verbleef na terugkeer uit Egypte, door engelen opgetild en overgevlogen naar een heuvel bij Fiume, Istrië. Enkele jaren later werd het huisje op dezelfde wonderbaarlijke wijze overgebracht naar een met laurierbomen bedekte heuvel (vandaar de naam Loreto) in de Marken. Sindsdien is de Santa Casa een beroemd en drukbezocht bedevaartsoord.