Met name in West-Kenia, het woongebied van de Luo’s en het thuisland van Odinga, waren de ongeregeldheden zeer groot. Ook in de hoofdstad Nairobi was de onrust groot, met name in de sloppenwijken. Honderden mensen kwamen om, duizenden werden gewond en honderdduizenden raakten dakloos. De strijd speelde zich voornamelijk af tussen de volgelingen van Kibaki, het Kikuyuvolk en het Luovolk waartoe Odinga behoorde (of hun, al dan niet vermeende, sympathisanten). Kenia was onveilig en voor het land werd een negatief reisadvies afgegeven.

Na internationale tussenkomst belandden Kibaki en Odinga in maart 2008 aan de onderhandelingstafel en op 13 april bereikten ze een akkoord. Kibaki bleef aan als president, Odinga werd premier. Er kwam een eenheidsregering waarin 40 ministers participeerden. De belangrijkste posten bleven echter in handen van de volgelingen van Kibaki. Geleidelijk aan en al tijdens de onderhandelingen, nam de onrust af en na het akkoord werd het weer rustig in het land. De negatieve reisadviezen werden ingetrokken en het toerisme kwam weer langzaam op gang.

Betekent dat nu dat je overal in Kenia veilig bent? Nee, en dat is het al jaren niet. In Nairobi word je bij het verlaten van het hotel nog steeds gecontroleerd op de zichtbare aanwezigheid van sieraden, op drukke plaatsen zijn zakkenrollers nog steeds actief. In het noorden van het land krijg je nog steeds een gewapend escorte mee en op een aantal plaatsen zijn veedieven actief die ook al niet op een toerist meer of minder kijken. Op eigen houtje het land bereizen is dan ook (nog steeds!) een af te raden avontuur.

De plaatsen waar veel toeristen komen zijn echter weer veilig (een aantal plaatsen is zelfs nooit in de oorlog betrokken geweest) en er wordt alles aan gedaan om het vertrouwen van de toeristen terug te winnen. Als u op stap gaat met een erkende organisatie en uw gezonde verstand gebruikt heeft u niets te vrezen.