Nicaragua is met een oppervlakte van 129.494 km2 het grootste land van Midden-Amerika maar het dunst bevolkte. In het noorden grenst het aan Honduras en in het zuiden aan Costa Rica. Aan de westkant ligt de Grote Oceaan, aan de oostkant de Caribische Zee en de Atlantische Oceaan. De top van de Pico Mogotón ligt op 2438 m en is daarmee het hoogste punt van het land. Het land is grofweg in drie regio’s op te delen; in het westen de Pacifische regio, de centrale, bergachtige regio en in het oosten de Atlantische. De Pacifische regio is het gebied van de meren, stranden en de Maribios-bergketen. Deze keten bestaat uit dertien vulkanen waarvan er zeven actief zijn. Op hoogte vind je er ook nevelwouden. Dit is ook de dichtstbevolkte regio en hier zijn de meeste Spaans-koloniale overblijfselen te vinden. De bergachtige, centrale regio is groen en heeft een aangenaam klimaat. Landbouw en veeteelt voeren de boventoon en koffieplantages zijn er volop te vinden. De Atlantische regio is vochtig en groen. Het landschap bestaat uit lagunes, tropische bossen en, net zoals in het westen, mangrovegebieden. De kuststreek wordt ook wel Mosquito- of Miskito-kust genoemd. Dit is een onderdeel van La Mosquitia, een gebied dat ook een deel van Honduras bestrijkt. Niet ver vanuit de kust liggen verschillende eilanden. De Corn Islands (las Islas de Maíz) zijn daarvan het grootst.

Geologisch is Nicaragua onrustig. Aardschokken en aardbevingen komen met een zekere regelmaat voor. De laatste grote aardbeving in 1972 trof Managua hard. Duizenden mensen kwamen om het leven of raakten dakloos. Ook vulkaanerupties zijn de Nicaraguanen niet vreemd. De vulkanen San Christóbal en Telica lieten in 2004 nog van zich horen.